-27-

4.7K 179 17
                                    

Yes, you have kissed my lips, 

but what you don't know is that you have also kissed my heart. 

----

M I L L E A N A

"W-What are you doing here?" I asked Brix. Napasinghap ako ng tumapak siya sa railings ng veranda nila at tumalon papunta sa veranda ko. Agad pa kong napalakad ng mabilis papunta sa kanya kahit masakit pa ang binti ko para tignan kung okay lang siya.


"Dito sa village na ito kami nakatira lahat. At kapitbahay namin sina Marius." He said. Halos hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Is this real?! He's even closer now!! 


How can I stop my heart from loving him kung lagi ko na siyang makikita? How can I continue hating him?


"A-Akala ko ba ayaw mong umuwi diyan k-kasi may misunderstanding kayo ng Daddy mo?" 


Bahagyang dumilim ang mukha niya sa sinabi ko. "Bahay ko pa rin yan, and the only reason I'm staying there is because you're living here, why are you living with Marius anyway?" 


"Hindi ko kailangang magpaliwanag sayo." Nag-iwas ako ng tingin at pumasok na ng kwarto ko habang paika-ika. Naramdaman ko naman ang pagsunud sakin ni Brix. I stopped in front of my bed at nilingon siya. 


"You can't be here! Bumalik ka na sa bahay niyo Brix, this my room--" 


My arguments were trapped inside my mouth when he kissed me. Nawalan ako ng balanse sa ginawa niya and we both fell on my bed. Nakatukod ang kamay at mga tuhod niya sa kama para hindi ako madanagan habang ang isang kamay niya'y nakaalalay sa batok ko. 


I felt like my heart just melted. I miss his kisses so much. I miss us being like this. Hindi ko na rin namalayan ang tuluyang pagbuhos ng mga luha ko, tuluyan na kong napahagulgol. 


I didn't know that his kisses will intensify every emotions I'm building up inside me. Pakiramdam ko sasabog na ko sa sakit. 


"S-Shhh I'm sorry baby. Nasaktan ba kita?" He asked at inalalayan akong umupo sa kama ko. Yumakap ako sa kanya ng mahigpit at umiyak sa dibdib niya. I felt like I have to let out everything dahil hindi ko na kaya. 


"It hurts, it hurts so much. Why do people always betray me?" I asked him. Niyakap niya ko pabalik at marahang hinaplos ang buhok ko. 


"Sshhhh it's okay now Milleana, I won't let them hurt you again, I won't hurt you again baby. I'm sorry, it may not be easy but all you have to do is to forgive, ikaw lang din ang mabibigatan at mahihirapan kung patuloy mo silang pahihirapan, pati sarili mo pinaparusahan mo. I miss the old you Milleana, we all misses you." 


Umiyak lang ako ng umiyak kay Brix hanggang sa gumaan ang pakiramdam ko. He even have to go back to their house para kumuha ng tumbler na may lamang tubig dahil hindi siya pwedeng bumaba sa kusina at baka may makakita sa kanya. 


"Will you sleep with me tonight?" I asked him. Nakahiga na kami parehas sa kama ko. Nakayakap ako sa kanya as he kept on brushing my hair para patulugin ako. 

Torn Between The Bad Boy and The Nice GuyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon