bak benim artık pembe gökyüzü falan çekmiyor ilgimi.
ne kuşların uçmasını, göç etmesini gördüğümde gülümsüyorum
ne de bir kedi yavrusu gördüğümde alıp besliyorum onu.
yaptığım davranış yanlış biliyorum sevgilim.
sen bana hep, insanları değil hayvanları çok sevmemi öğütledin.
senin bölük pörçük bölündüğün hallere aşık oldum ben aslında,
kalbim kalabalıktı biraz ondan.
kalbim senin binbir halini sevdi,
saydı.
her birini insandan,
her birini aşktan saydım,
sadece senin o naif kalbini kırmamak adına,
kalabalıkların ardında kayboldum ben.
kalabalıktın.
kalabalıklaştım seninle.
ama tamam söz,
bir kediyi alıp besleyeceğim kapımın önünde.
ona senin ismini vereceğim ki,
kalabalıklaşsın o da.
senden binlercesini okşayayım ona dokunduğumda.
sence mümkün mü bu?
seni o tarz sevmek,
onca yüzün içinde yine seninkini seçebilmek,
en tanıdık sesin seninki olduğuna onay vermek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kitapçının kapatıldığı gün bir monet tablosu parçalandı
Poésie'yıldızlı bir gece ama van gogh tablosu değil' kitabının ikincisidir.
