Burada Olan Burada Kalır ( HENÜZ DÜZENLENMİYOR.)

32.Bölüm

"bırakamazsın" dedi Isabella. Başını adamın kolundan kaldırıp dizlerini katlayıp ayaklarının üzerine oturdu. "iyi olacağım Francesco. Hatta oldum bile. Yılları adadığın ve arzu ettiğin geleceğini elinin tersi ile itiyor oluşuna izin vermem" dedi. Francesco doğrulup yaslandı ve ardından kadının ellerini tutup "sonunda dünyaları bana verecek olsalar da siz tehlikede iken yapmamam Bella' m" dedi. Isabella başını hayır der gibi salladı. 

"bak, olmaz" derken boğazına görünmez bir el sarıldı ve giderek sıkmaya başladı. Ağlamaya başladı ve "pişman olacaksın. Başladığın ve benim yüzümden bitirmediğin için" diye bitirdi sözlerini. Francesco' un yarım kalan hayallerinin suçlusu olacağını biliyordu. Annesi öyle söylemişti. Yapmak istediği, geleceğini katlettiğini söylemişti. Isabella bir gün adamın var olduğunu söylediği sevgisinin, yapamadıklarının içinde kalan isteğiyle solacağı inancında idi. "daha önce varlığım ile birinin geleceğine engel oldum. Sevdiğin insanların gözlerinde senin için var olan nefreti görmek nasıl bir şey bilemezsin? Bilmeni istemem" dedi. Francesco kadının tutuğu elinden bileğine doğru kaydırdı elini ve ardından yavaşça bedenini kendine çekip sarıldı. Eli sırtını okşarken "senden nefret edebilmem imkansız. Düşüneceğime söz veriyorum" dedi.  

"bizi korumanın bir yolunu bulacağına eminim" dedi Isabella. 

"canım pahasına koruyacağım" dedi Francesco. 

*** 

Genç adam karşısında oturan yakın arkadaşına baktı. "Isabella' a bırakmak istediğimi söyledim" dedi. Edward adam konuşurken içtiği birayı masanın üzerine bıraktı. bacaklarını masanın üzerine attı ve sandalyesinde kaydı. "ne iş yapacağız bundan sonra?" diye sordu. Birasından uzandı ve ağzına götürdü. Francesco arkadaşı büyük bir yudum aldıktan sonra "Isabella bırakmamı istemiyor" dedi ve Edward ağzına doldurduğu birayı püskürtü verdi. Ardından ciddi olup olmadığına anlamak için adamın yüzüne dikkatle baktı. "gerçekten söylemiş"dediğinde Francesco kaşlarını yukarı doğru kalktı ve omuzlarını silkti" 

"Isabella hayatımda tanıdığım en cesur kadın" dedi. 

"cesaret ve aptallığı karıştırma" dedi Francesco. Gözleri Isabella' ın uyuduğu odanın balkonuna kaydı. "bırakırsam pişman olacağımı ve onu suçlayacağımı düşünüyor. Şiddetle reddetti" dedi. 

"ne olacak peki?" dedi Edward. 

"Bir sonraki halk konuşmasında Angelo' un planını uymak kötü bir fikir değil" dedi genç adam. 

"tanrı aşkına oğlu şüphelilerden biri. Angelo' a güvenmekte ısrarcı olma" dedi. 

"kimseye güvenmiyorum. Simon' a adamlarını revize etmesini söyledim. Güvenmediklerini gönderecek ve ardından yenileri gelecek. Daha çoğu gelecek. Evin içinde ve dışında güvenlik sistemini değiştireceğiz. Artık polise güvenim yok. İç işlerindeki adamlara güvenmek hataydı. Halk buluşmalarındaki güvenlik artık bizim" dedi Francesco.

"doğru. İç işlerinde sağ görüşlülerin olduğunu biliyorduk. Görmezden gelinmiş olabilir.  tehditlerden haberdar edilmişlerdi" dedi Edward. Francesco arkadaşı ile aynı fikirdeydi. İçkilerini bitirdiler ve birer şişe daha açtılar. Uzun bir sessizlikle geceyi ve gök yüzünü seyrettiler. 

"Pippa'ın doğduğu günü hatırlıyor musun?" diye sordu Francesco. 

"ah evet" dedi yüzünde beliren içten bir gülümseme ile. "ben doğru düzgün hatırlamıyorum. Heyecanlı mıydım ya da mutluluktan öldüm mü? Bilmiyorum" dedi Francesco. 

"Pippa' ı görene kadar hastane koridorunda bir köşeye oturdun. Tek kelime etmemiştin. Kucağına aldığında ağlamıştın" dedi. 

"Ona haksızlık ettim. Kızımı sevgimden mahrum ederek haksızlık ettim. Eğer Isabella ile karşılaşmasaydım haksızlığa devam edecektim" dedi.