İLK GÖRÜŞTE AŞK

Veda

Okulun ilk günü ağaçların bir sıra boyu uzandığı ve arasından yürüdüğüm okulum..

Bana doğru ellerinde bir buket çiçekle gelen güzel adam..

Herseyden önce hayatımda var olan ve beni yalnız bırakmayan kibar , naif , düşünceli adam.. Alp..

Elleriyle kalp yapıp

-Hoş geldin prensesss..

-Hoşbuldum ..

Alp le şakalaşarak bütün bu gırgırın içinde fakültemize dopru ileriliyorduk.Elini omzuma attı.

-O kadar mutluyumki şuan..Kimse bu mutluluğumu elimden alamaz..

-Aaa bende mutluyum..

Gözlerindeki gülümsemeyi hiçbir zaman unutmayacağım . O kadar derin ve o kadar içime işlediki Alp'e olan içtenliğim bir tık daha arttı sanki..Alp

-Geldik prensens fakültelerimiz karşılıklı sen buradasın ve bende senin karşındayım..Diyorumki doktorlukmu okusaydın..?

-Yok canım almayayım ..İçimizde bir doktorun olması yeterli değil mi sencede?

-Imm .. Bencede senin için tek ve özel olamalıyım değil mi?

Eylül'ün benzeri olmayan saf yakışıklı kalp doktoru..

Kafasına bir tane patlattım. ve gülmeye başladık..Alp etrafına bakmaya başladı.

-Bir günde bütün karizmamı yerle bir ettin ya çok sağol.. Bütün kızlar bana hasta ben sana ..

Diyince kahkalar atmaya başladım.. Ders saati yaklaşmaya başlamıştı. Bizim gülmekten gözlerimizden yaşlar geliyor.Çevredekiler bize bakıyorlardı.Çok uzatmadan

-Ben geçiyorum Alp öğle arası görüşürüz..

-Tamam prenses..Görüşürüz.

Alp i bırakıp sınıfa geçmek ürkütmüyor değildi.Yeni insanlar yeni başlangıç her şey korkutucu görünüyordu..

Ve sonunda kararlı adımlarla merdivenlerden yukarı doğru çıkmaya başladım..Fakültenin her yeri cıvır cıvır güzel ve hoştu. Dersi olmayan birkaç genç gitar çalıyor diğerleri ise eşlik ediyorlardı. Derse geç girmeyi göze alıp yanlarına gittim. Bizden bir üst sınıf oldukları çok belliydi. Yerlilik hakkını kazanmış havaları vardı. Bende onlarla birlikte şarkı söylemeye başlayıp alkış tutmaya başladım..

İçlerinden birisi elimden kavrayıp bir şarkı söylemeye davet etti.

-Okula yabancı olduğun o kadar belli ki yüzünden her şey anlaşılıyor.İyi bir başlangıç yapmak istemez misin?Bir şarkı söyle .. Bizim için değil ..Kendin için ..

Yanlarında bulunan bir sandayeye oturdum.Söylemek istediğim parçayı onlarla paylaşmamı istediler.

-İmera'dan Veda.. dedim.

Büyük bir sessizlik kapladı pür dikkat herkes bizi dinliyordu.

İçlerinden biri :

-Heyt be uşağum.. Söyle bizim içinde söyle..

Arkadaşlar çalmaya başladı.Bende söylemeye başladım. Gözlerimden yaşlar ellerime damlıyor. Bense hatıralarımda kayboluyordum. Yiğit'e olan anılarımda..

Unutmak, ne idi. Anılarını acısıyla tatlısıyla süsleyen birini hafızadan silebilmek mümkün müydü? Dilimizden dökülen sözlerle kalbimizden gelen sözler arasında hangisine güvenmeliydi insan? Arkada bırakılan olmak mı zordu yoksa veda edip gitmek miydi asıl zor olan..

Kalbim sızlamıştı. Bu yaşlar ondan gelmiş olsa gerek.Yürek ağlamazsa göz ağlamaz demişler. Ne de güzel demişler. Göz yaşlarımı bir çırpıda sildim. Durmalıydım . Artık yeni bir sayfa açmıştım. Eskide kalmış anıların , yaşanmışlıkların etkisine kapılmak benden sadece güç kaybettirebilirdi.Belkide gururumu..

Şarkıyı bitirmek üzereyken biri benimle eşlik etmeye başladı. Yüzü görünmüyordu.Önündeki birkaç kişiden göremiyordum. Sesi tanıdık geliyordu.

Şarkının sonunda gelmiştik.

-Bir benim kabahatli kimsede yok kabahat

Ben giderim dünyadan herkes eder rahat..

Şarkıyı böylece bitirdik. Arkadaşlar eşlik ettiğim için teşekkür ederken benle onlara teşekkür ediyordum.Merakımdan dolayı bana şarkıda eşlik eden arkadaşı tanıyıp tanımakdıklarını sordum.

-Bizde şaşkınız . Okulun sahibinin oğlu.Normalde çok sosyal biri olduğu söylenemez .Demekki bu şarkıya karşı bir ilgisi vardı. Yada ambiyansı hoşuna gitti. İnan bende bilmiyorum . Ama şunu söyleyebilirim. Ben Kenan .Lakabım Alpha. Mimarlık 2.sınıf öğrencisiyim.Tanıştığıma memnun oldum.

-Bende Eylül . Mimarlık 1.sınıf öğrencisiyim ve henüz bir takma ad edinemedim kusura bakma.Ah bir şey sorucam neden Alpha?

-Beni tanıdıkça öğrenirsin.Ayrıca bugun senin yeni bir takma adın var.Aramıza hoş geldin Rookie.

Bana göz kırptı ve gitti.Şaşkındım . Kafamı her iki tarafa sallayıp dersliğimizin olduğu katı bulmaya çalıştım.Okul labiret gibiydi ve ben derse 15 dakika geç kalmıştım daha ilk günden..

Sonunda buldum ve kapıyı tıklatıp içeri girdim.İlk derse f-geç kalmıştım Bakalım bizi neler bekliyor???