İLK GÖRÜŞTE AŞK

Onda beni huzursuz eden bir şey var ..Ne olduğunu anlayamıyorum

Abim defteri elimden aldı. Defteri açtığında sadece karalanmış bir iki matematik sorusu buldu. Bu benim kendimi sağlama alma yöntemimdi. Çünkü alttaki defteri almış oldu. Asıl defter yere düştü ve ortalığı dağıttın diye söylenip çalışma masasının çekmesine attım. Ve bu sayede bütün şüphe ortadan kalktı. Tabi abim söz konususuysa bu işin peşini bırakmaz.

"Abi gördün mü sana bir şey yok demiştim."

"Umarım yoktur Eylül.."

Abim odadan çıktı. Büyük bir oh çektikten sonra yatağıma doğru yöneldim.

Tavana bakarken bugünkü yaşadıklarım film şeridi gibi gözümün önünde süzülüyordu.Uykuya dalmışım.Sabah annemin sesine uyandım. Hemen elimi yüzüm yıkayıp dişlerimi fırçaladım. Üniformamı giyip kahvaltımı yaptım. Evden çıktım . Yolun karşısına geçtim. Aşağıya doğru yürürken biri omuzuma eline koydu . Koymasıyla dönmem bir oldu. Yiğitti. Yiğit geldiği günden beri beni şaşırtıyordu.

"Eylül?"

Kulaklarıma ellerini dayadı ve yüzümü yüzüne doğrulttu. Dudaklarını okuyordum.

"Beni duyuyor musun?"

Hafif bir şekilde kafamı aşağıya yukarı doğru salladım. Kulaklarımdaki ellerini çekip bu sefer saçlarımı dağıttı.

"Neden elmacıkların kızardı ? İyi misin sen "

"Ahh efendim ?"

"Anladım iyi değilsin sen.Evde bir şey mi oldu ? Çok dalgınsın."

"Hayır ."

"Şükür ağzından bir kelime alabildim.Hadi biraz daha yavaş olursak okula geç kalacağız."

Okula en sonunda gelmiştik. Bir anda bu kadar yakınlaşmak. İstanbullular böyle miydi?İlk başta cana yakın olduğunu düşünmemiştim. Ama sanırım yanlış bir varsayımmış.Neymiş yargısız infazmış.Okula girdik . ve bir ses duydum.

"Eylülll come onn ..."

"Alp?"

Alp benim çocukluk arkadaşım .ilkokuldan beri aynı okuldayız ve çok yakınız birbirimize. Bütün sırlarımı ne yapıp yapmayacağımı adı gibi bilir. Bende aynı şekilde onun. İlk gün okulda yoktu. Yiğitin yarattığı etkiyle nasılda unuttum biriciğimi.

"ohhhh Alppp.."

Beni birden kucaklamasıyla yukarı kaldırması bir oldu. Düşücem zannettim.

Savaş belirdi.

"Ohh Alp hoş geldin dostum."

Savaşın dostum demesine bakmayın . Hiç sevmez Alp'i Alp de Savaş'ı.

"Hoş bulduk Savaş ."

"Ee Eylül tanıştırmayacak mısın beni yeni arkadaşla?"

Yiğit şaşkındı. Alp ve bana bakakalmıştı.

"Yoksa sevgilin bu mu? Sende uzak dur benim sevgilimden demeyeceksin herhalde?"

Alp ve ben kahkahaya boğulduk.

İkimiz birden "Savaşş.."

Alp kendini toparlayıp

"Merhaba ben Alp . Eylül'ün en yakın arkadaşıyım."

"Merhaba ben de Yiğit. "

"Tanıştığıma memnun oldum Yiğit. Senle çok şey konuşacağa benziyoruz "

Alp bana göz kırptı. Ve sıralarımıza geçtik.Alp arkamda oturuyordu.Telefondan sosyal paylaşımlara bakıp iki de bir beni dürtüyor . Arkamı dönüyor ve konuşuyorduk. Yiğit kitap okuyordu. Herkes kafasına göre takılıyordu. Havada kağıttan uçaklar uçuşuyor. Birbirlerine silgi atıyorlardı.Gören sınıfta hoca yok sanır. Vardı ama onunda işine gelmişti. 3.sınıftık ve ders çalışmamız gerekliydi. Sonuçta üniversite sınavına girmeye şurda ne kalmıştı.