10.Bölüm

48 2 0
                                    

Bir hafta, Blake’e 7 ay gibi gelse de sonunda gelip çatmıştı. Evden çıkmak için sabırsızlanıyordu. Fakat ondan önce iyi giyinmeliydi. Aynanın karşısında kendisine bakıyordu. Aynanın yanındaki rafta duran tarağı eline aldı ve saçlarını taramaya başladı. “Acaba şekil versem mi?” diye düşündü. Dikkatli bir şekilde tıraş olduktan sonra en şık takımlarından birini üzerine geçirdi. Aynaya doğru bir potluk var mı diye bakarken “Ne yapıyorum ben?” diye düşündü. Ellerini başının arasına aldı. “O, Alona değil. Sadece onun bedeninde ama tamamen farklı. O benim Alona’m değil, değil…” Komidininin üzerinde duran eşyaları yere savurdu ve boğuk bir hırıltı çıkardı. “Hayır, hayır. Bu sefer ağlamayacağım. Bu sefer değil…”

***

-Doktor, A-212 hazır.

-Tamam, giydirebilirsiniz.

Alona, ona anlatıldığı kadarıyla orijinalinin yakınlarının yanına gönderiliyordu. Tabi, bunu ilk kez duyduğunda içini büyük bir korku kaplamıştı. İlk defa dış dünyaya gidecek ve insanlarla yaşayacaktı. “İmkansız.” Diye düşünmüştü. Fakat, gerçekleşiyordu işte. D-245 ise , A-212’nin gideceğini öğrendiğinden beri derin bir üzüntü içindeydi. Üstelik onu göremiyordu bile. Ona en azından son bir veda etmek için  görmek istiyordu. Sonuçta onun arkadaşıydı. Merkezde herkes böyle derdi. Onların arasında, insanlarınki gibi bir aşk olamazdı. Bu yasaktı. O bile, bunu aşk olarak adlandırmıyordu. Fakat aralarında çok güçlü bir bağ vardı, öyle değil mi? Her zaman ki aktivitelerini yaparken arkadaşını götüren doktoru tanıdı ve yanına gitti.

-Şey, doktor…

-Evet?

-A-212’yi neredeyse bir haftadır göremiyorum. Neden bize katılmıyor? Yoksa…

-O, bugün gidiyor. Yani, görmen imkansız. Bunu bildiğini sanıyordum.

-Şey, onu son bir kez  görebilseydim…

-Bak D-245. Burada kimse senin dışında böyle isteklerde bulunmuyor. Hem onu son kez göreceksin de ne olacak? Sonuçta yine de gitmeyecek mi? Onu unut.

-Özür dilerim.

 

Yerine geri döndü ve hiçbir şey söylemedi. Hıçkırıkları boğazında düğümlenmişti. Yumruğunu sıktı ve yavaşça mırıldandı. “Sen öyle sanıyorsun doktor.”

Arkadaşlar, 11. bölümün gelmesini istiyorsanız lütfen beğenin ve yorum yapın :)

Tıpkı Senin GibiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin