De laatste schaduw

Hoofdstuk 9

Sneeuwpoot sprong op havikklauw, en gianhart sprong op een andere kat. maanhart stond voor de leider sneeuwster en zei:' Hé! Tot de sterrenclan en verder?'' Tot de sterrenclan en verder!' Riep sneeuwster terwijl ze op probeerde te staan.' Je bent een medicijnkat, kan je vechten?' Vroeg sneeuwster.' Nou nee, maar het is tijd om het te proberen.' Antwoordde maanhart dapper. Ze sprong op schaduwklauw en beet hem in zijn keel, maar werd tegen de rotswand aan gegooit.' Maanhart!' Schreeuwde sneeuwster met tranen in haar ogen. Ze probeerde te rennen maar haar gebroken rib deed te veel pijn. Haar achterpoot sleepte ze mee ze liep zo hard mogelijk naar hem toe, ze wist dat het een zelfmoordmissie was, en schaduwster had zijn klauw klaar staan om een klap te geven, maar gianhart wilde op hem springen maar zag, maar keek in de verte: hij zag bloed, maar hij zag een vuurbrand en een keiharde overstroming.' Sneeuwster klim de ravijn op snel!' Gianhart klom de ravijn op maar zag dat sneeuwster nog beneden zat, ze kon niet meer en kroop naar maanhart, die haar ogen open deed. Gianhart hielp maanhart naar boven. Sneeuwpoot klom ook naar boven en keek sneeuwster met verdriet aan, sneeuwster ging staan. En zag het water sneller gaan en de ravijn in komen en het sterke water duwde sneeuwster tegen de wand van rotsen. Ze bloedde bijna dood. Het bloed vulde haar ogen, en alles werd donker.
Het water spoelde over het land, en schaduwster zat grijnzend bij de vierboom.' Sneeuwster kwam kruipend uit het water en zag het woud ten onder gaan. Katten die katten waren verloren, maanhart en briespoot hadden het druk met andere katten beter te maken.' Sterrenclan blijf bij ons.' Bad sneeuwster. Ze rook een zoete sterke geur, zonnestaart kwam aanlopen. En tilde me op en liet de pijn verdwijnen sneeuwster voelde de energie dat zonnestaart afgaf en verdween.