First Love Never Dies Until When?

Chapter 2

Gusto kong malaman niyo lahat kung paano nagsimula ang lahat.

F L A S H B A C K

           I was a grade 9 student on that year or
what we called third year. I 'm a type of
person which is talkative and friendly,yet sometimes I'm one of the boys because I want a boy friend rather than girl friend. Also girls is plastic, but I'm not one of them. I want a true and real person not a plastic. I am not interested to those fake friends. Pero halos lahat naman yata ng nakapaligid sa akin ay fake at walang totoo. Bago pa man ang first day ng klase namin ay marami na akong kilala agad, dahil nga napakafriendly ko. Sabihin nyo nang feeling close ako, ano namang pakialam nila basta ako nakikipagkapwa tao lang ako. Saka fyi di ka naman mabubuhay kung isa kang pipe diba. You need to talk, kailangan mong magsalita at kausapin ang ibang tao in other terms socialize to other people.

Then one day,  sa A.P. subject namin ay inarrange yung seatplan namin ng babae at lalaki yung magkatabi para di magdaldalan ang mga girls kasi nga mas mabilis magkaclose ang girls kaysa sa boys at. Bago ayusin ng teacher namin ay kailangan find your height muna haha.

Syempre medyo matangkad si ate nyo girl kaya bandang gitna ako. Nakatayo na ako nung mga sandali na yun at hinihintay kung saan ako iaassign ni mam na seatplan. Syempre ang ginawa ko muna ay makipagdaldalan, sapagkat at isang napakafriendly na tao, saka nakakainip kung nakatunganga ka lang habanga nakatayo diba. Nakakangawit din dahil bitbit ko pa yung bag kong mabigat kaya makipag-usap na lang sa iba ang mabisang gawin.

Nung halos malapit na akong makaupo nakita este nahagip ng mata ko si crush, na pogi at chinito at magkapantay at magkatapat lang kami sa pila. Hindi ko nga namalayan na ang ingay sa klase at ang daming side comments ng mga new classmate ko dahil sa kaniya lang ako nakatingin. Ang lalaking iyon ay si Koby Lim. Nagdidiwang ang isip ng lola nyo na sana makatabi ko siya.Siguro nga tadhana na rin ang naglapit sa amin kaya yun na nga nagkatabi kami at seatmate ko na sya. Tuwang-tuwa ako at di ko alam yung mararamdaman ko kung bakit napakaswerte ko nang araw ding iyon. Ang saya ko talaga dahil sa lahat naman ng makakatabi ko ay yung crush ko pa.

I can't explain what I feel ng mga araw at oras na iyon pero sobrang tanda ko pa talaga na siya ang unang kumausap sakin with matching ngiti pa kaya sobrang pogi niya para sakin. Yung mga oras na iyon qy gustong tumalon ng puso ko sa sobrang kagalakan. Although first day pa lang ng school ay napansin ko na siya na yung pinakapogi sa room, ewan ko lang yun kasi ang para sakin. Lagi ko na nga sya nung tinitingnan at minamatyagan lahat ng kilos niya. Mula nung araw na magkatabi kami ay nagkaroon ako ng hope na magiging magkaibigan kami ng crush ko.

Most of my crush kasi ay mga kaibigan ko pero di naman nila alam na crush ko sila hihi. Di nila alam kasi magaling yata ako, magaling ako magtago ng sikreto. Magaling magtago ng totoong nararamdaman. Siguro nga kung may award lang yung ay nagkaroon na ako ng korona.

Hanggang isang araw pala nalaman ko na yung katabi niyang girl which is kaschoolmate ko nung elementary ay Ex nya pala. Oo nagselos ako, inaamin ko kasi alam ko naman nung mga araw na iyon ay yung Ex niya yung gusto niyang maging seatmate at hindi ako. Sobrang ganda kasi nung girl na iyon at karamihan sa room ay crush siya.

Sinabi ko na sa sarili na una pa lang ni hindi magkakagusto sakin to, kasi nung mga time na yun ako yung isa sa mga babae na di pa nag-aayos yung pulbos lang at walang kolorete sa mukha. Simple lang naman kasi akong babae, ayaw na ayaw kong magmake-up gusto ko kasi kung ano yung mukha ko yun na yun di naman magbabago saka hassle pa yung mga pampaganda sa mukha.