I always ask myself about those many things happen in my life. Many things happens like happiness and sadness but the most painful feelings is heartaches.
By the way I am Wendy Buenaventura, a 18 year old girl.A simple girl who feel of being inlove. Gagawin nya ang lahat para sa taong mahal nya, isasakripisyo ang kahit na ano kahit na ito pa ay ang sarili nyang kasiyahan. Marami ng nangyari na parang kahapon lang ang lahat. Ang mga nakaraan na iyon na parang kay bilis naman. Those happenings that I can't forget, because of the painful story behind of it. Nasabi na lang bigla ni Wendy sa sarili nya ang mga iyan.
I have many realizations of what I've done for my decision in life. Its always appear on my mind that this is all my fault. Na kasalanan ko naman talaga ang lahat nang iyon.
"Nag-iingay na naman ang aso namin magaling"
(Wika ni Wendy habang siya ay nakaupo sa tapat ng kanilang tindahan. Siya kasi ang bunso sa kanilang magkakapatid kaya naman siya ang laging nauutusan na magbantay ng kanilang tindahan sa bahay kaya naman rinig na rinig nya ang tahol ng kanilang aso,dahil nga katabi nya lang ang aso nila na ubod ng kulit. Samantalang, hawak naman nya ang kanyang cellphone.)I always think na marami akong dapat pagsisihan dahil sa dami ng nasayang at nawala. Unang-una sa lahat nawala ang friendship namin, na hindi ko lubos maisip na hahantong pala sa ganoon. Wala akong ideya kung bakit nangyari yun lahat. Ang first love ko na hindi naman kami in the first place. But, I don't care even if di naging kami. I think on that day that I'll stay for being his bestfriend. Because I want to stay forever that friendship. Again and again, I was wrong because everything happens in just one snap.
Nangyari bigla na sinadya siguro ng tadhana. Nakatadhana at nagkataong mangyari. Hindi matutuwid ang lahat, hindi na mababago ang nakatakda. Hindi na mababalik ang dati pa kaya ngayon nag-iisip pa rin ako na kung hanggang kailan ang lahat. Hanggang kailan ba ako magdudusa at di na sisisihin ang sarili at ang pinakamabigat sa lahat ang hanggang kelan ko mapapaniwala ang sarili ko na huwag magalit sa kaniya.
Sa kaniya na nagturo sakin kung paano nga ba magmahal. Sa kaniya na tinuruan akong kung paano nga ba malaman ang kahulugan ng pag-ibig. Siya yung lalaki kong bestfriend na nagturo sa akinng mga kagaguhan sa buhay, tulad ng kumopya sa harap ng teacher habang tsinechekan yung test paper nakakaloko nga na yung matinong tulad ko ay sumusunod sa mga kalokohan ng bugok kong kaibigan. Sa kaniya na first love ko na hanggang ngayon ay sya pa rin talaga. Sa kaniya na naman ko kung paano magsakripisyo.
Sacrificing for the person that you love is the best proof that you really love that person.
There's no permanent in this world lahat nagbabago.Andami kong natutunan na di ko na alam kung ano-ano pa yun. Di ko na alam kung ilan pa ba yung mga alaala na nabaon ko hanggang ngayo. Nandito pa rin siya sa isip ko na di ko alam kung kelan nga ba mabubura ang lahat.Sabi nila di ka matututo hangga't di mo nararanasan, siguro enough na yung naexperience ko para matuto ako sa larangan ng pag-ibig.
YOU ARE READING
First Love Never Dies Until When?
Historia CortaSometimes the hardest thing that you can do is watching the person you love, loving someone else.