ACCIDENTAL LOVE

Chapter 17 ~ ARTISTA LANG BA TLGA? (short update!)

Nauwi nnamn sa pagsasagutan ang imbis na dapat ay mapaguusapan ng maayos pa. Hindi ko makakayang maipagtapat sa kanya ngayun ang nararamdaman ko. Kahit alam kong mahal ko na talga ang ama ng magiging baby ko. Kung totoo man tlga yung sinabe nya sakin, nararamdaman ko naman yun, kaya lang, hindi ako makakasiguro sa takbo ng panahon. Pano kong kelangan nya tlgang mamili samin, laban sa pamilya nya? Pano kong may ganong pangyayare? Alam kong masyado lang akong nag-iisip ngayun, pero nagiisip lang ako kung ano man tlga ang kahahantungan sa kinabukasan namin.

Hindi nanamn siya nagsalita, hindi nadin ako nagsalita para hindi na hahaba ang alitan namin. Alam kong normal lang 'to. Isa sa mga pagsubok namin, pero wala talga ako sa mood makipagalitan sa knya ngayun. Ng makarating sa bahay, plano kong magpahinga ng matagal-tagal din muna, bago mag hapunan kaso, dumalaw si tita Karla, pero hindi ko na tlga nakayanan. Kaya nagpaalam akong mauna na muna't magpahinga dahil masama tlga pakiramdam ko.

Hindi ko alam kong anong nagyare sakin kagabi. Bigla nalng akong gininaw. Na nanginginig, matapos magpaalam kay DJ at tita Karla. Akala ko, nahilo lang ako't makakagising din agad. Pero di nagtagal, umaga na ng nagising na'ko. Bat ganon? natulog akong parang antaas taas ng lagnat ko. Gumising akong ang gaan-gaan ng katawan ko.

Nagising nalang ako ng 5am, at hindi na'ko makatulog. Pagbaba ko sa kusina, nagpeprepare na si Yaya para makabili ng breakfast namin, papaalis na sana sila ni manong, yung driver nila ni DJ. Actually, kela tito Romel talga nanggaling yung driver ngyun ni Dj, maagang umaalis sila yaya, para makapag bili na ng mga kakainin namin, naisipan kong sumama, kase, hindi naman na din ako makatulog ulit. "Ya? Ok lang po bang sumama sa inyo? Para naamn din makapili ako ng kakainin ko," paalam ko kay yaya, na parang nabaguhan din bat ang aga ko nagising ngayun. "opo naman, tara na po." aya sakin ni Yaya. Hindi ko na pinaalam kay DJ na sumama 'ko kina Yaya, eh alam ko namang, hindi pa yun gising kahit makauwi na kami, alam kong tulog mantika yun.

"Ya? Gusto ko ng mangga. Yung sobrang mapait yaaa!" excited pa 'kong parang bata na, gustong-gusto tlga mabilhan ng candy. "opo ma'am. hanap po tayo. wag kayong mag-alala, bili tayo ng isang karton ng manggang napakapait. oha!" pagbibiro namn nya. Nang makabili ng mangga, parang nagke'crave nanamn ako ng Watermelon. "ya? last na tlga to, watermelon, plsss yaaaaaaaaaaaa?" sabay lambing, eh kase naman, hindi agad-agad nagdedesesyon yung tiyan ko eh. alam kong pagod na tong dalwa, dinadaan nalng sa tawa. Ang bait din kase nila. hehe. Hirap tlga pag buntis. Tsk.

Nasa parking lot na kami, palabas na tlga ng mall, I mean, parking lot ng mall, nang chineck ko phone ko, nasa pouch bag ko kase, naiwan din sa sasakyan, nang tinignan ko,  as in parang, in shock tlga 'ko, 300 missed calls, sino pa nga ba? Edi sa magaling kong ASAWA?? nga ba?? Parang kinabahan naman ako, "ya? parang ang aga ata nagising ni DJ ngayun?" patanong ko pang sabi kay yaya. Nagulat naman siya.. "talga ma'am? Bakit po?" di pa tlga siya makapaniwala, pag tlga walang pasok, di yan nagigising ng umaga, 12 noon tlga yan nagigising. Pinakita ko kay yaya yung 300 Missed Calls niya. "galing po lahat yan kay Sir DJ ma'am??!" gulat na gulat pa siyang nagtanong talga. "Kuya? Paki bilisan po ng konti, la pa naman na kong load, pano na to. baka nag-aalala na yung isa. lagot tayong lahat." pakiusap ko sa Driver. Tumango lang siya.

"ay ma'am! Nag-aalala na po tlga si Sir, kagbi pa, tas di po kayo nagpaalam di po ba? Lagot!" para namang bumuwag saglit kaluluwa ko ng biglang hinwakan ako ni yaya bago buksan yung main door. "Ya naman eh, wag ganon pls. Hooh!" nilabas ko naman lahat yung kaba sa isang HOO ko! Sana di yun galit.

Pagkabukas namin ng pintuan, napahinto si Dj sa pagkahawak ng cellphone nya na may tinatawagan. Napalitan ang parang kaninang pag-aalala niya, naging parang yung beast? Kakatakot tlga. Dahan-dahan nya pang binaba yung cellphone na hawak-hawak niya. "San ka ba nanggaling ha?! Alam mo bang halos mamatay na'ko sa kakaalala sayo! Kung san kana ngyun?! huh!" halos mamula-mula na si DJ sa kakasigaw! Ayoko ng ganto. Hindi ako sanay. "Dj, pwede hinahon ka lang pls?" mahinahon kong pakiusap, ayoko ng ganto. Tska, alam kong masama kay baby pag alam kong medyo iinit ulo ko. "sorry. Eh kase naman eh." mahinahon nyang pagpapaumanhin. At napayuko. "san ba kase tlga kayo galing? Julia! Wag naman ganon oh! Halos sasabog na 'ko kakatawag sayo! Di mo naman sinasagot! Sinong hinid mag-aalala nun?! Sila Chienna, Aria din tinatawagan ko, hindi din sumasgot." paliwanag niya. "sorry din. Eh kase, maaga 'kong nagising, kaya naisipan ko nalng sumama kayla yaya para naman din, makabili ako ng mga gusto kung kainin." paliwanag ko saknya. Pero sobrang nag-aalala tlga siya. "Juliaaaaaaaaa!" prinolong talga. yung parang, tinitimpi niya yung galit niya. "bat di mo ba 'ko ginising man lang? Para masamahan ko na din kayo? Ha?" mahinahon pero mariin niyang tanong. "eh ayoko namang maistorbo ka. DJ, wala namn akong sakit ah. tska, BUNTIS lang ako DJ hindi naman ako baldado." medyo naiinis na 'ko. Bat ganon siya? Alam kong nag-aalala lang tlga siya, pero sumusobra na siya ah! "Hindi! Hindi mo alam kagabi! Alam m bang ang taas-taas ng lagnat mo kagabi! Si baby?! baka mapano?! Alam mo bang muntikan na kitang isugod sa ospital?! Dahil sa taas ng lagnat mokagabi?! Tas paggising ko? wala ka na sa tabi ko?! na parang kagabi lang ang taas-taas nang lagnat mo?! oo nga! BUNTIS ka Julia! Buntis! may dinadala ka! Inaalala ko lang naman kayo ah!" medyo pinipigilan na ni DJ na mapasigaw. pero napapasigaw nadin siya minsan. Tska, hindi ko naman tlga alam na ganon na pala ka taas yung lagnat ko kagabi. Abay malay ko ba.

"sorry! Oo na! Ako na tlga may kasalanan. Hndi ko sinasadyang mapag-alala ka ng ganyan. Sorry." pagpapaumanhin ko skanya. Bigla niya na lang akong niyakap sabay sabing "sorry din! nag-alala lang talga 'ko sainyo ni baby! Sobra! Sorry tlga!" bigla nalng akong kumawala sa pagkakayakap niya ng maramdaman kong may tumulong luha sa balikat ko. "umiiyak ka?" nagulat kong tanong saknya. Diretso nia namang pinunasan yung luha niya. "hindi ah!" matapang niyang sagot. "kunwari pa! Bat ka naman umiiyak?" pangungulit ko sakanya. "wala ngaaaaa, ang kulita ah!" sabay talikod na sakin. "yaaaaaaa? ano pong ulam?" maka segue naman tong si DJ! Tsss. "DUWAAAAAAG!" sigaw ko saknya. "duwag naba tlga ya?! Pag umiyak?!" tanong niya kay yaya. "Edi umiiyak ka nga!" sigaw ko ulit. Nasa sala ako, tas sila ni yaya na sa kitchen. "hindi nga 'ko umiyaaak! Oo na! Umiyak na 'ko! Kulit eh!" sabay naman kaming nagtawanan ni Yaya. Edi umamin din, agad ko namn siyng pinuntahan sa kusina. "bat ka naman umiiyak?" pangungulit ko ulit sa kanya. "eh kase! Tigas ng ulo mo! Napaalala mo 'ko ng sobra-sobra! Kaya binuhos ko nalng sa yakap ko sayo! Ano?! Masaya ka na?!" pagpapaliwanag niya. Ewan ko, parang kinuryente ako sa loob. Ngayun lang ako nakakikta ng lalaking umiyak sa harapan ng babae. Tinanguan ko nalng siya.

Dahil dun, maaga kaming nagbreakfast. pero hindi ko na ata makalimutan yung pag-iyak ni Dj sa harapan ko. Oh, talgang Artista lang siya?! Pero alam ko namang, umiyak talga siya dahil sa pag-aalala sakin. Samin ng baby namin. Sana ganto nalng araw-araw.

~~~~~~~~

HMMMMP. UMIYAK DAW OH! TOTOO BA TLGA YUN?! OH SADYANG WELL TRAINED sa STAR MAGIC DEEJAAAY?! 

sorry po. very very SHORT update. eh kase, medyo busy lang po. Pramis, babawi talga 'ko! sa mga nagaabang! :)) hehe. TY po sa patuloy na bumabasa, tska sana  mag Vote din po kayo :)) add to your reading List nadin po :))