Bir paragrafa nasıl başlanır bilmiyorum. Ama anlatabilecegim çok şey yok. Kelime dağarcığıma bağlı söylediklerim. Sanki her okuduğunuza inanacaksiniz. Ben yalan söylemek istemiyorum.
Sadece yoruldum. Bu paragrafa nasil zorla basladiysam hayatada oyle zor basladim. Elimden tutan olmadi veya arkam, yol gösteren im. Ihtiyacim da yok!
Yanlızlık... Yanlizlik asildir degil mi? Peki korktuğum ne ? Neden bu sevgi cabasi? Ihtiyacimmi var? Var ... Var mı bilmiyorum...
Sevgi karşıliksizdir. Ama aşk karsiliklidir degil mi? Unutmayın beni...ve soylediklerimi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SONSUZ
RandomO hissettiklerini yazardı.Okuduğu kitaplara gözü gibi bakardı. Birgün yakınlarda bir gün beyninden akıp sonsuza uzanan cümlelerini farketti.O fısıltılara kulak verdi.Ellerine uzanan elleri tuttu.Herkesin bir sonsuzu vardı... Onun sonsuzu cümleleriyd...