Yine beni görmedi
Belki saçmaydı hissetmedi
Gölgesi bile vücudunu kıskandı
Çevresindekiler duydu varlığımı
O yine görünmez belledi
Ben onun yolunu gözlerken
O başka kollarda aldı tesellisini
Arkasında enkaz bıraktığını bilmeden
Son bir kez bulutları içine çekti hava
Her gördüğümde kanayan yara
Yine görünmez o kara
Gel gönlüme kendini yama
Bırak uçsun sensiz kuşlar
Dalgalar vursun kumlara
Ve sessizliği sensizligi hissetsin
Tüm insanoğlu ve doğa
Damağım kurusun sensiz
Tövbeler etsin seni gören densiz
Denizler sessiz
Dalgalar sensiz
Saatler akmaz oldu durdu
Kalbim ona eşlik etseydi
Kalmadaydı yalnız
Umutsuzluktan biçare
Görünmez oldu gönülsüz oldu
Bıraktı kalemini yazmaz oldu
Güneş doğmaz yıldızlar parlamaz oldu
Sorguladı kendini o kollar nerede?
Yalan oldu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SONSUZ
RandomO hissettiklerini yazardı.Okuduğu kitaplara gözü gibi bakardı. Birgün yakınlarda bir gün beyninden akıp sonsuza uzanan cümlelerini farketti.O fısıltılara kulak verdi.Ellerine uzanan elleri tuttu.Herkesin bir sonsuzu vardı... Onun sonsuzu cümleleriyd...
