İÇİMDEKİ SEN

BÖLÜM ~7~ (Burak'tan)

BURAK' TAN;

Düşündüğüm olay gerçekleşince hızlıca sınıftan çıktım. Aptal kız bana inat olsun diye o gerizekalı herifle çıkıyordu. O değil kendi hayatını mahvedecekti.

Arabama binip evin önüne geldiğimde hızlıca kapıya tekme attım. İçimdeki sinirin sebebini ben bile anlayamıyordum.
Hizmetli kız kapıyı telaşla açtığında montumu verip odama çıktım.

Ben neden bu kadar takmıştım ki bu olaya, daha dün kızla dalga geçerken şimdi neden bu kadar saçma hareketler sergiliyordum.

Cebimdeki sigaradan yaktığımda içeriye birinin dalmasıyla sinirli gözlerimi daha çok kısarak kapıya baktım. Murat ise yavaş yavaş yanıma geliyordu.

Umursamayarak tekrar kafamı yere eğdiğimde oda duvara yaslanarak bana baktı.

"Abi ne oldu sana, bir sinirle çıktın"

"Bir şey olmadı yalnız bırak beni" diye bağırdığımda Murat umursamayarak orda durmaya devam etti. Yok ben bu çocuğu bir gün harbiden dövücektim. Anlayacaktı ne kadar ciddi olduğumu, bir dakika ya neden şimdi dövmüyorum.

"Sen Nefes'ten hoşlanıyor musun yoksa" sinir daha çok bütün vücudumu sararken hızlıca ayağa kalktım.

"Saçmalamayı kes, onun gibi bir kıza neden ilgi duyayım ki, ben onun on kat iyisini bir gecede götürürüm" alayla söylediğim lafın doğruluğuna ben bile inanmazken karşımdaki nasıl inansın ki.

"Neden o zaman onları öyle görünce sinirlendin, senin derdin ne" bu çocuğun böyle sakin tavırları beni deli ediyordu.

"Benim derdim filan yok, o kız benden hoşlanıyor ona haddini bildirince, kıskanacağımı filan sandı gerizekalı gitti böyle bir oyun oynadı"

"Ve sende kıskandın" diyen Murat'a vurmamak için yumruğumu sıktım. Bu çocuk bugün ki şansını baya zorlamıştı.

Cevap vermek yerine hızla kapıyı çarpıp çıktığımda askıdan montumuda aldım. Hışımla arabaya binip çalıştırdığımda nereye gittiğimi ben bile bilmiyordum. O aptal kız benim beynimi alt üst etmişti.

Saatler sonra kendimi Nefes'in evinin önünde bulunca kendi kendime güldüm. Ben bu kadar ağtal biri değildim, ne ara buraya geldim.

Tam gideceğim sırada Nefes'in evin içine girerken görünce, sakince yanına gittim arabayla.
Korna çalınca hemen başı sesin geldiği yere döndü.
İlk başta şaşırsada beni görünce direk kaşlarını çattı. Ben bu kadar Ne yapmış olabilirdim ki bu kıza.

Elimle gel işareti yaptıktan sonra, ilk omuz silksede kornaya uzun basınca gelmek zorunda kaldı.

"Ne var"

"Hadi bin arabaya" gözlerini açmış bana bakarken kendini toparlaması geç olmadı.

"Ne saçmalıyorsun sen, neden binicek mişim"

Bak yine aynı şeyi yapıyordu. Yine dediklerime karşı çıkıyordu.

"Sana bin şu arabaya dedim" diye bağırınca yerinde sıçradı.

Evet fazla abartmıştım ama oda beni dinleseydi en başta.