No One Else Comes Close (COMPLETED) #FWA2018

Chapter 3

(1 MONTH LATER)

Hindi ko na namalayan na isang buwan na pala ko dito sa campus. Sobrang bilis ng panahon. Hindi kona namamalayan dahil sa mga masasayang araw na lumilipas... Masaya ko na nagiging maganda na ang friendship namin nila Rachelle and Bricks. Pero may napapansin lang ako kay Bricks. Kase... Parang feeling ko na parang may gusto suya sa akin? Well, I'm not assuming. But as a women. Mahahalata mo sa lalaki iyon. Although kahit sweet siya as a real personality of him. But you know what when how he care for you? How he talked you? Haaaay!!! Basta. Anggulo. Hindi ko siya maintindihan.

"Hi Bricks. Asan si Rachelle? Have you seen her?" Tanong ko sa kaniya. Dahil sinundo niya ko sa labas ng room ko.

"Hindi eh. Hindi ba pumasok?" Tanong niya rin sakin.

"Hindi nga eh. Yaan mo na nga. Baka absent lang. Itetext ko na lang siya mamaya."

"Okay... Tara. Kaen na tayo?"

"let's go!"

I'm shocked when he placed his hand over to my shoulder. Napatingin na lang ako sa kaniya. At binigyan siya ng 'what-are-you-doing-look?' he just smiled. He's really acting weird.

Nakarating ako ng cafeteria na buhay. Dahil kung nakamamatay lang mga titig nila... Kanina pa ko duguaan. Tsk.

"Ahh... Mysty, may sasabihin sana ko sayo eh." medyo nahihiya niyang sabi.

"Ano yun?" Tanong ko. Kasalukuyan na kaming kumakaen ng lunch namin.

"A-ahh. Kaso... Nahihiya kase ko eh." Juicecolored. In his entire life ngayun lang siya nahiya. Ano bang sasabihin neto.

"Ngayun ka pa talaga nahiya ahh? Ano bang sasabihin mo?"

"A-ahh.. WALAA!!!" Nagulat ako ng bigla siyang sumigaw.

"BAKIT KAILANGAN MUNG SUMIGAAAAW?! HUH?!" Sinigawan ko rin siya. Azar eh.

"HAAY NAKO! MAIWAN NA NGA KITA DIYAN! BILISAN MO NG KUMAEN NG HINDI KA MA-LATE!!!" Then he left me dumbfounded. Seriously? how bipolor is him? Tsk. Hindi ko na lang siya pinansin at ipinagpatuloy na lang aking pagkain.

----------
"Mysty. Nag-text sakin si Rachelle na dun na lang daw natin sa kanila gawin yung assignment natin." Huh? Kaya ko naman sagutan ass. Ko, eh... Pero sige na nga. Ayoko parin naman umuwi eh. Sabi ko sa sarili ko.

"Okay." Sabi ko na lang sa kaniya at naglakad na papunta kela Rachelle. Dahil malapit lang naman. Because we're all the same subdivision.

"Galit kaba?" Pangungulit niya.

"Hindi. Bakit naman?" Taka kung tanong.

"Kase kanina..." Mahina niyang sabi. Naalala ko na naman tuloy.

"Speaking of that. Ano nga ulit yung sasabihin mo?"

"Wala..." Inakbayan niya na lang ako at nagpatuloy na maglakad... Minsan talaga baliw to.

-----------
"Movie marathon na lang tayo guyssuu. Walang gagawa ng ass. Hayaan mung pagalitan tayo ni Mr. Terror." Tss. Sabi na nga ba my binabalak to eh. Kahit kailan talaga napaka sipag niya. Clap clap. Tsk. No choice ako. Kaya makiki go with the flow na lang ako. Gagawin ko na lang pag-uwi ko yung ass. And ang kakalabasan? Sakin din siya mangongopya. Tss. That's the reality of life.

"Papanuorin natin is... Ta-da! Spongebob..." masaya niyang sabi. Napa face palm na lang si Bricks. Haha.

"Seriously Chelle?" Tanong ni Bricks

"Wala kang pake!!" Sigaw ni Rachelle. Haha.

"Edi sana kung ikaw lang din naman ang magdedesisyon kung anung papanuorin... Sana hindi mo na lang kame pinapunta dito diba? Kase ikaw lang naman ang mag eenjooooyy!!!" Ayan na nga po... Nagsisigawan na sila. And binging bingi na ko. Why? Ako lang naman po ang nasa gitna. Napapagitnaan ako ng dalawang megaphone. Sabog!!!

"Exactly!!! Gusto ko lang ng kasama!! Tsss." sabay pout. Ayyyy. Ang kyooot. Haha. Para lang po silang bata...

"Edi palitan mo yan. Hindi na kame bata... Ayoko ng spongebob. Wala bang horror dyan? Action? Ganun." Ranong ni Bricks. Well. Hindi naman kase halata sa personality niya ang mga pagkahilig sa mga cartoons.
And nalaman ko din na si Bricks ay involve sa mga frat.

Wala ng nagawa si Rachelle pinalitan na lang niya ito ng horror movie.

Nagulat na lang ako ng my mga SPG scene. Tapos napatingin ako kay Rachelle na ngayun ay tawa ng tawa. Yun pala 50 shades of grey pala yung sinalpak niya. Haha. Kaya tinakpan ko bigla ang mata ni Bricks.

" Bawal sayo yan." Habang ang muka ko ay nasa balikat niya. Ayokong tumingin. Gawd! My virgin eyes..

-------------
After ng malalaswang scenes... Umuwi na kame. Swear! Kapag inaya talaga ko next time ni Rachelle na mag movie marathon with her? Nah!! Hinding hindi na! She's fucking crazy girl.

Habang naglalakad kame... Dahil nagprisinta si Bricks na ihahatid daw niya ko sa bahay. At hindi ko tinanggihan dahil pagabi narin. At medyo madilim na. Kaya nakakatakot na ang maglakad ng mag isa.

"Mysty..."

"Uhmm?"

"About kanina..."

"Why? Are you telling me now?"

"Yes..."

"Then tell me."

Hindi siya mapakali. Para bang my bumabagabag sa loob niya? Yes. We've been know each other for a month. And sa buwan na yun... Nakilala ko siya agad. We share our happiness, his sadness, his problem... Yes. He gave his trust to me, even if i'm just a new friend of him.

"C-can I..."

Tiningnan ko lang siya.

"Can I... C-c--"

??? Bakit ba hindi niya masabi sabi? Tsk!! Mahirap bang sabihin?

"Can I court you?" Mabilis niyang sabi. Habang huminga ng malalim.

And napanganga lang ako sa gulat ko. Seriously? Totoo ba to? Yess. Inaamin ko na my crush ako sa kaniya. Dahil sino ba namang hindi ang magkakagusto sa kaniya? I'm happy when his around. Masaya ko pag nandyan sya... Dahil sa kakulitan niyang taglay.

"A-ahhh.. E-hhh a-ahhhh e-hhhhh---" Naputol ako sa paguutal utal ko ng magsalita siya.

"Please Myst, hindi ko alam kung bakit. Pero bigla ko na lang naramdaman tung feelings na to for you. Please? Let me try it... Let we try it? Pagbigyan mo na ko, please?" I saw in his eyes that his really sincere. Kaya wala na kung nagawa. Napa tango na lang ako sa kaniya. And I saw his big big smile. Then I'll just felt his body touch to mine by his warmly hug.

Hinatid na niya ko hanggang bahay. hanggang sa makapasok na ko sa main door.

Hindi ko namalayan na nakangiti na pala ako.