Time Machine

Time Machine III

Time Machine III

Naguguluhang sumilip ako sa bintana. Napakunot-noo ako. Nakita ko si Mimi at si Raf, halos magkalapit yung ulo nila at mukhang may binubulong ang damuho. Napalabas ako sa terrace sa inis. “Raf!” I shouted. Aalis siyang hindi man lang nagpapaalam sakin? It was so unlike Raf! Hinding-hinding-hinding-hinding-hindi aalis yan ng hindi ko alam!

Mabilis naghiwalay yung dalawa na akala mo huling-huli sa akto. Bakit huli naman talaga a?

Raf’s one brow raised. At sumandal sa Toyota Land Cruiser nito. Tapos naghalukipkip si Mimi. Tumingala siya sa akin at nagsalita. “Rorie, hinahatid ko lang yung fiancé ko.”

Para naman akong natauhan. Fiancé ko. Nakita ko pang sumandal din si Mimi sa Land Cruiser sa tabi mismo ni Raf. Bumuka yung bibig ko. There they go again! Umiling iling ako. Seriously? They were really going through with this charade to the bitter end huh? Ito ba ang pasalubong sakin ni Mimi? Kfine.

“Really Mimi? So... when’s the big Effyou day Raf?”

Involuntarily, my eyes slowly looked down. At nakita ko yung mga kamay nila. Rorie’s hand was playing with Raf. Naningkit yung mga mata ko. Napakapit akong mahigpit sa railing. So okay, hindi ko mahal si Raf. Pero kailangan ba talaga nilang ipakita yung ganito sa harapan ko?

“As soon as we settle the—”

“The divorce?”

Nakita kong namutla si Mimi. Ngumisi lang ako sa kanya. Naningkit naman ang mga mata ni Raf. I smiled widely at him. Itinaas ko yung kamay kong may wedding finger ko. “See this Mimi?”

Bumuntung-hininga si Mimi. “No ring yet Rorie. I know, pero magkakabalikan din kayo ni Drick.”

Sunod-sunod akong umiling. Naiinis na ako. Hindi na ako natutuwa sa charade na ito. “You know what, this is fucking insane.” Because she’s giving me false hopes. Things that wouldn’t happen. Kahit anong hiling kong bumalik si Drick... hindi na mangyayari iyon. Not unless...

“I married Danny for the citizenship. Alam mo yun, we’re never really husband and wife in the real sense of the word Rorie. Matagal na kaming divorce remember?”

Napalunok ako. Alam ko yun. Alam ko lahat yun. Pero... Napatingin ako sa kamay kong nakahawak sa railing. And my wedding ring was missing! Mabilis kong kinapa-kapa yung dibdib ko. Yung necklace ko? Dun ko kasi nilalagay yun minsan, ginagawa ko lang choker kapag di ko trip isuot.

Raf only looked at me with those eyes. Tumango lang siya sa akin at tumalikod na. Parang lalabas sa dibdib ko ang puso ko. Hindi makapaniwalang nakatanga ako sa kanila ng hinalikan ni Mimi ito sa pisngi. Puh-leaze, not in front of me.

Hindi ko alam kung bakit may umusbong na pagkairita sa dibdib ko. Kahit wala naman talagang dapat ikainis. Well, in the first place close naman talaga sila ever since. In the second place, mas malapit ang age nila. Mas matanda sila ng anim na taon sa akin.

Raf didn’t even look back. Didn’t even turn around. “S-Saan pupunta si Raf Mimi?” Tanong ko kagad ng bumaba na ako.