Mending Sapphire Pieces

Piece 6

After a few rings, Cassey picks up. Mabuti na lang at nakuha niya ang number nito noong una silang magkita.

"Where are you Cassey?" medyo natataranta niyang tanong.

"Hey, I'm with Kelsey.. Ahmm, a few blocks away from MGC at bakit parang natataranta ka? Is there a problem?" Lihim siyang nagpasalamat sa kaalamang malapit lang ang mga ito.

"Can you fetch Zaffiro here at MGC?"

"Sure! But why?" nagtatakang tanong nito.

"Papunta rito ngayon dito sa opisina ang damuhong lalaking 'yon. Hindi sila pwedeng magkita ni Zaff. Please help me."

"What?! Oh my God! Wait me there, okay? I'm coming!" then she ended the call.

Thank goodness, Cassey's there for her. She composed herself and go back where her son is.

"Zaff..." tawag niya rito at naupo sa tabi nito.

"Yes Mom?"

"Your tita Cassey is fetching you. She's with Kelsey." she said, smiling.

Namilog ang mga mata nito. "Really? But why?"

"A-Ahm... She wants to play with you." Pagdadahilan niya.

"Can we go to the park Mom?" he excitedly requested.

"Of course!" she sighed in relief. Ayaw niyang pauwiin ito agad dahil baka magtaka ang bata. Nagbilin pa siya ng ilang mga bagay bago pumunta sa kanyang desk para pindutin ang intercom.

"Ma'am?"

"When Ms. Cassey Jimenez arrived, papasukin mo sila sa office ko, okay?" utos niya.

"Copy, Ma'am."

Sampung minuto na ang lumipas at habang tumatagal, lalong tumitindi ang kaba niya. Paano kung maunang dumating ang lalaking 'yon? She's really nervous but she kept on composing for her son not to notice his anxiousness.

Ilang minuto pa siyang naghintay nang may katok siyang narinig. Sinabihan niya itong pumasok at iniluwa naman nito si Helen. Kinabahan siya dahil wala agad sumunod na tao sa likod nito. Her heart beat erratically at parang sasabog na ang ulo niya.

"God, this is not happening..." bulong niya sa sarili.

Helen was about to speak when a voice interrupted her.

"Zaffy!" Kelsey called while running to Zaffiro's direction. Kasunod nito si Cassey na bakas ang pag-aalala na tumingin sa kanya.

'Thank God!'

As the two kids reuniting, sinenyasan niya ang sekretarya na pwede na itong umalis. Cassey gave her an assuring smile then turn to walk towards the little angels.

"Hey kids, do you want to go somewhere?" tanong nito.

"Can we go to the park Auntie?" Kelsey requested.

"Sure! Let's go. " anyaya niya sa dalawa.

"Bye Mom! Take care." Malambing na paalam ni Zaffiro at yumakap sa kanya ng mahigpit. She kissed his cheek and bid him goodbye.

Sinamahan niya palabas ang mga ito at hinawakan ang kamay ng kaibigan. "Thank you Cassey. I owe you."

Cassey smiled. "Just for you Sappy. Kailangan na naming umalis, baka dumating pa 'yung halimaw at pakuluan ko siya hanggang sa maging buto-buto na lang."

Mahina siyang napatawa. Minsan talaga ang weirdo ng babaeng 'to.

Cassey hold the kids' hands. "Let's go?"