Klima ng Buhay Pag-ibig
Sa pagpatak ng bawat patak ng ulan sa bubungan
Ay ang pagratsada naman ng alaala sa isip
Na para bang mga litrato sa telepono na pilit kinakalimutan
Sapagkat, sila itong mga memoryang gusto nang mawala sa isip.
Dahil sa pagpatak ng mga ulan ay ang pagpatak ng luha sa mukha
Luhang galing sa sakit sa mga memoryang iyong iniwan
Memoryang kahit gustong ulitin ay hindi na kaya
Sapagkat iba na ang gustong kasama sa mga larawan.
Sa pagtama ng kidlat ay pagliwanag ng isipan
Na kahit kailan ang mahal ay hindi na pwedeng maangkin
Sapagkat kasing linaw na ng kidlat ang gusto ng iyong kalooban,
Na nasa iba na ang pagmamahal na minsa'y naging akin.
Palaging kasama ng kidlat ang isang malakas na kulog
Kasinglakas ng sigaw ng sakit ng aking damdamin
Sapagkat ang aking pag-ibig ay hulog na hulog
Sa babaeng akala ko na panghabang buhay na akin.
Pagkatapos ng bawat ulan, sisikat ang araw
Sisikat ang mga pag-asang ako'y makakalimot
Sa lahat ng sakit na iyong binaon sa araw-araw
At makakabangon sa mga sakit at poot.
Kung ika'y sweswertehin, bahaghari ay pwedeng lumitaw
na para bang babae na pwedeng magpawi sa iyong lungkot
gamit ang ngiting nakakatunaw
at magbibigay pag-asa sa iyong pusong natatakot.
Kaya ang mga problema ay maihahambing sa mahinang ulan lamang
Kahit kailan hindi ito magtatagal sa iyong buhay
Sapagkat magbibigay lamang ito ng aral sa iyong buhay habang
Ikaw ay naghahanap ng isang masisilungang bahay
O kaya payong na pwedeng prumotekta sa isang mangmang
Na naghahanap ng taong magbibigay kulay
Sa walang kabuhay buhay na mundong
Ginagalawan sa buong buhay niya.
Kaya maghanap ng payong at matutong mag-isa
Sa mundong may bilyon-bilyong katao
Dahil ika'y mahihirapan
Sa paghahanap ng isang katuwang habangbuhay.
YOU ARE READING
Unheard Messages
ŞiirWell, it is just a compilation of different poems that I made and I will make. p.s. hindi ho ako magaling na poet so pasensyahan niyo na lang.