_2_ "tehlikeli züppe"

1.8K 89 7
                                    

   Çocuğun söylediklerimden sonra sadece arkasından bakmakla yetindim, çünkü gerçekten gıcık bir çocuğa benziyordu. 

Her neyse ondan daha önemli işlerim var. Mesela şu lanet olası sınıfı bulmak gibi..

Sınıfı buldum sonunda. Sınıfa öyle bir giriş yaptım ki kimse dönüp bakmadı bile... ayrıca öyle bi koku vardı ki herkes parfüm şişesini üstüne boşaltmışş sanırsın.. belkide öyledir.

Gözüm direk boş sıra aramaya koyuldu.Arka sıradaki bir kızın yanı boştu onun yanına oturdum.

Kız telefonundan kafasını kaldırıp bana baktı ve çok samimi bir gülümseme attı ve elini uzattı;

-"Merhaba ben BİRSU."

-Bende burçin."

-Okulda yenisin galiba"

-Evet yeniyim, umarım çabuk alışırım."

-Merak etme bu okulda insan yemiyorlar."

Söylediği cümleden sonra kendimi tutamayıp gülmeye başladım, oda benle gülerken sınıfın kapısından sabah ki çarpıştığım çocuk ve çetesi girdi.

Ne yani ben şimdi bunla bide aynı sınıfta mıyım?

Herkes bir an sustu onlara baktı ama sonra yine konuşmaya başladılar.

-"Onlar kim?"

-Okulumuzun sahibinin oğlu ve en zengin ailelerin çocukları"

-Hımm peki şu kim."( aras'ı gösteriyor)

-o aras şahmaran holding'in gelecekteki varisi ve okulumuzun altın çocuğu. Her hatası görmezden gelinir, zengin ve milyon dolarlık arabalara biniyor."

Birsu bunları anlatırken aras'ı baştan aşağı süzmeyi ihmal etmemişti.Aslında o kadar büyütülecek bir kişi değildi.

Bunları duyduktan sonra aras'a döndüm ve ona dönmemle göz göze geldim.

O bana hala bakarken hoca geldi ve herkes yerine geçti.Hoca herkesle tanışırken sıra bana geldi ve bir an herkes sustu ve bana döndü ben kendimi tanıtırken aras hala bana bakıyordu. Kendimi tanıttım ve yerime oturdum.Aras hala gözünü benden almamıştı.

Ders bitiminde herkes çıktı bende sınıftan çıkacaktım ki içeri aras girdi.Ona doğru döndüm ve;

-"Senin sorunun ne? ne bakıp duruyorsun manyak mısın?"

Dediklerime güldü ve bana doğru yaklaşmaya başladı.Ben geri geri giderken o üstüme geliyordu sonunda sırtım duvarla birleşince artık kaçacak bir yer bulamadım.

Bana doğru eğildi ve kulağıma;

-Dikkat et yemesinler seni." dedi ve kafasını kaldırıp bana baktı.

-"Anlamadım"

-"Tehlikeye bulaşma demek yani bana.."

-ekil önümden dedim ve onu ittim."

-Seninle ilgili her şeyi biliyorum burçin." dedi ve benden uzaklaşarak sınıftan çıktı.

Ben ağzım açık bir şekilde hala duvara yapışık bir şekilde duruyordum ve az önce yaşadıklarımı sindirmeye çalışıyordum.

YENİ BENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin