YENİ BEN

_17_ "Bir şans daha"

İnsanalr çok garip.Seversin aşık olursun kalbin deli gibi atar çok mutlu olursun ama sonra..çekip giderler....

Aşk gerçektan mantıksız bir duygu.Aşkta asla aklınla haraket edemiyorsun çünkü aşkta kalbiniz öyle bir emir veriyor ki aklınız kalbinizin önünde diz çöküyor.

İnsan aşık olmayı bile bilmiyor.Bırak aşık olmayı daha karşısındakine bile güvenemiyor.

Belkide onu gerçekten sevemediğimizden oluyordur..

Aras'ın ağzından;

Onu bıraktığım gün gerçekten ölmüştüm.Onu bırakmak benim için o kadar zordu ki bunu kelimelerle bile anlatsam anlayamazsınız.

4 yıl onsuz yaşadım.Tabi buna yaşamak denirse.

Onu bırakmamın nedeni ondan önce ece diye bi kızla birlikte olmuşum ece öyle diyor.Eğer türkiye'de kalsaydım burçin daha çok acı çekecekti bunu biliyordum.

Ona daha fazla acı çektiremezdim o bunu haketmiyor..

Ecenin nasıl hamile kaldığına gelirsek eğer, son amerika seyehatinde bir gece alkolü çok kaçırmışım ve nasıl olduysa beraber olmuşuz.

Ece bunu bana dediğinde inanmadım ve onu kendi tanıdığım doktora götürdüm.Orda test yapıldı ve ece gerçekten de benden hamileydi.

Doğacak olan masum birini bırakamazdım çünkü o bizim yapıtmız hatanın bedelini ödemek zorunda değildi..

Ona veeda edemedim çünkü eğer veda edersem daynamam ve onunla kalırdım.Giderken onun kalbini kırıpta gitmiştim.

Beni asla affetmeyeceğini biliyorum çünkü ona verdiğim sözü tutmadım,tutamadım.

Eceyle amerikaya gittikten bir ay sonra ece bebeği düşürdü.O günelrde ece çok değişmişti..

Sürekli sinir krizleri geçiriyordu.Ona neden ağlıyosun dedğimde çünkü seni kaybettiğim için diyordu.

Ece iyice kötüleşince onu hastaneye yatırdık.Bana geri dön dedi ama yapamazdım.

Eğer geri dönersem ilk işim burçin'i bulmak ve ona bağlanmak olucaktı..

Ece geri dönemem için ikna ettiği günlerde e-mailime bir mesaj geldi.Kimin gönderdiğine baktığımda burçin'den gelen mesajı gördüm.

Mesajı açıp açmamakta kararsız kalmıştım ama sonra dayanamayıp açtım.Ama keşke açmasaydım.

Burçinin benden bu kdar nefret ettiğini bilmiyordum.Aslında haklıydı onu o kadar kırdım ve üzdüm ki benden nefret etmekte haklıydı.

Ona o kadar aşıkken  kimsenin onu üzmemesi için elimden gelen her şeyi yaprken ben ona acıların en büyüğünü yaşatmıştım.

Onun gözünden sevinçten bile olsa göz yaşı dökmesine dayanamazken  her gün bıraktığım acıdan onu ağlatmıştım.

Mesajı okuduktan sonra belki dönmemeliydim ama ben artık onsuz yaşayamıyordum.Bir karar aldım ve geri döndüm.

Artık onsuz yapamadım ece'yi de alıp türkiyeye geldim.Yanlış anlamyın eceyle artık kardeş gibiyiz.Ece yaptığı şeyden sonra çok pişman oldu hem kendi hemde benim hayatımı mahvetti ama oda haklı salaklık yapıp sarhoş olup birlikte olan bende sorun..

Türkiyeye geldik ece ye bi ev buldum ve oraya yerleştirdim.İlk işim üniversiteye gitmek ve burçin'i görmekti.Onu gördüğümde donup kalmıştım.

Benim aşık olduğum burçin gitmişti yerine bam başka ruhsuz üzgün bi kız vardı.

Bana baktığında gözleri dolmuştu ağlamaya başlamıştı.Yzüünde hiç bir mimik işlemiyordu hiçç bir tepki bile vermiyordu sadece ağlıyordu.

Onu bu hale soktuğum için kendimden nefret ediyordum.Hatta iğreniyordum.

Onunla konuşmaya gitiğimde o hızla yanımdan çekip gitti.

Onun evine gitmiştim beni affetmiyeceğini biliyordum ama şansımı denemek istedim.Camdan içeri girdim odasında melekler gibi uyuyordu.uzun zamandır onu böyle uyurken görmemiştim.

Onu uyandırmaya kıyamadım ama konuşmam lazımdı ve uyandırdım.Başta ne olduğunu anlamadı ama kalktığında ilk işi beni terslemekti.

Beni affetmeyeceğini biliyordum ama ondan asla vazgeçemiyordum.

Ona gerçekten aşıktım hemde çokk...

İlk defa bi kız için ağlamıştım.Onu ilk gördüğümde ağzımdan çıkan tek şey "Beni değiştirecek kız bu işte"demiştim.

Hata yaptığımı farkındayım ama bunu düzeltemeye geldim.Onun bu halini gördükçe parçalandım.Bnei değiştirmişti,ona o kadar bağlanmıştım ki kopamıyordum..

2. bi şansı hak etmek için elimden geleni yapacağım.Onu tekrardan benim olmasını sağlayacağım.Hayatım olmasını,karım olmasını sağlayacağım...

 Tekrardan burçin'i görmek için evine gittiğimde annesi çıktı karşıma.Ne diyeceğimi bilemedim.Kızını üzdüğümün farkındaydı oda bana kızmakta bağırmakta haklıydı.Anne yüreğidir diye hiç bir eşy söyleyemedim haklıydı kadın.

-"Ne yüzle geliyosun buraya?"

-"Burçin.."sözümü bitirmeme izin vermeden;

-"Kızımın adını alma ağzına bir daha "dedi.

-"Lütfen,burçinle konuşmama izin verin"dedim ısrarcı bir şekilde...

-"Ona asla yaklaşmayacaksın,senin yüzünden hayatı mahvoldu,yüzünden üzüntü eksik olmadı,içine kapandı,öldü öldü dirildi,Onu sen öldürdün şimdi diriltmeye geldiysen geç kaldın"

O kadar ağır konuşmuştu ki yüzüm kalmamıştı artık kendimden o kadar nefret etmiştim ki.Ona cevap bile veremedim ama pes etmeyeceğim burçin'i görmek onunla konuşmak için her şyi yapacaktım.

-"Özür dilerim,her şey için özür dilerim ama mecburdum onu mutlu etmek için yapmalıydım bunu."

-"Mutluluğunu sen onu bıraktığında bitirdin,bir daha bu eve gelme defol git!!!"

Artık konuşcak bir şey yoktu.Yedim lafları ve evden ayrıldım...

Burçin'nin camının oraya gitim ve avazım çıktığı kadar bağırdım...

-"SENİ SEVİYORUM BURÇİN,SENİ SEVİYORUMMMMMM"