YENİ BEN

_22_

Her şey düzeldi derken bu kız nerden çıkmıştı? 

Aras'ın geçmişi neden şimdi bize sıkıntı olmuştu?

Aras'ın yanından ayrıldıktan sonra kendimi sahil kenarına attım.Kafam o kadar karışıktı ki kime güveneceğimi bilmiyordum.

Aras çok ama çok seviyorum ama geçmişi her şeyi alt üst ediyo.

Şimdi eğer onu seviyorsan gerçekten seviyorsan niye ona inanmıyorsun yada geçmişini kurcalıyosun diceksiniz? 

Söyleyeyim ben aras'ı 4 sene bekledim evet geldi artık benim ama o 4 senede başıma gelmeyen kalmadı.Hiç kimseye güvenmez oldum.Hiç bir arkadaş edinmedim.Sadece onu bekledim.

Geri geldiğindede onu affetmicektim ama bu kalbim her şeyi affetti.Onu ne kadar özlediğimi ne kadar çok sevdiğimi hatırlattı.

Ona tekrardan güvenmeyi istediim geçmişinden kurtulup geleceğimizi kurmayı düşledim hep.Bunlar olucağı yerine geçmişi bize engel oluyor.

Aslında aras'a kızmıyorum oda mutlu olmak benimle olmak istiyor ama o geçmişi var ya her şeyi bitiriyor.Gerçekten çok aşığım herşeyim aras onu üzmek asla istemiyorum.

Saattlerce sahilde bi bankta bu konularla kafamın etini yedim.Ne yaptıysam bir türlü aklımdan çıkaramadım.

Saat 07:00 dı.Geç olmuştu banktan kalktım ve otele doğru yürümeye başladım.Aras'ı merak etmiştim ne beni aradı nede ben onu aradım.Ama aklımdaydı hep.

Tam ben böyle aklımdan geçirirken aras aradı.

-"Alo,sevdilim"

-"Efendim aras" dedim onu azcık sinir edeyim istedim.

-"Hala kızgın mısın bana?"

-"Sence..."dedim ve sözü ona bıraktım."

-"Özür dilerim."

-"Dileme bir daha benden özür dileme"

-"Ne yapayım daha ? nerdesin?"

-"Otele geliyorum sen nerdesin?"

-"Gitme yanıma gel özledim seni"

-"Nerdesin?"

-"Eskiden buluştuğumuz bi kafe vardı oradayım bekliyorum"

-"Tamam"dedim ve kapattım.Sesi biraz kötü geliyordu.Bi taksiye atladım ve oraya geldim.

Taksiden indim ve kafeye doğru ilerledim.İçeresi karanlıktı,kimse yoktu.Etrafımda aras'ı aradım ama hiç bir yerde gözükmüyordu.

Kafenin kapısını yavaşça açtığımda tüm ışıklar yandı ve gördüğüm manzara karşısında donup kaldım.

Tam karşıda çok şık bir masa masanın önünde takım elbiseli elinde bir tane gülle bekleyen aras'ım.Ve her yerde mumlar ve güller.

Aras gözlerimin içine baktığımda o elektriği o duyguyu anlatamam size.Yavaşça aras'a doğru yürümeye başladım ya sanki beni büyüledi gibiydi.Gözlerimi ondan alamıyordum.

Tam karşısına geldim ve aras elindeki gülü bana uzattı.

-"Seni çok seviyorum" dediğinde ben gülü elinden aldım kokladım  ve tekrardan aras'ın gözlerine baktım.

Aras ellerimi tuttu ve konuşmaya başladı.

-"Seni mutlu etmek için herşeyi yaparım bunu biliyorsun.Her şey senin için.Seni çok üzdüm ve bunun farkındayım artık üzülmek yok geçmişimiz yok sen ve ben yani biz varız.Senin gülüşünü özledim.Beni bundan mahrum etme."