YENİ BEN

_13_ "Tehlikeli savaş"

Hayatım iyi gidiyordu.Eskisi gibi değildim artık gerçekten gülebiliyordum.Hayatımın devam ettiğini anlayabiliyordum.

Arkadaşlarımla okulun kantininde otururken aras geldi ve yanağıma sulu bir öpücük kondurdu.

-"Prensesim napıyomuş bakalım"

-"İdare etmeye çalışıyorum" dedim ona küçük bir tebessümle.

-"Aaaa böyle olmaz gül biraz" dedi yanımdaki boş sandalyeye oturarak.

Kahvesini içerken karşıya doğru bakış attı ve ağzındaki kahveyi çıkarması bir oldu.Ben onun bu haline gülerken o ise karşıya donmuş bir şekilde bakıyordu.

Sonunda dayanamayıp ona ne olduğunu sordum;

-"Aras kime bakıyorsun?" dedim arkam dönük olduğu için kime baktığını göremiyordum ama kesin güzel bir kız görmüştür diye düşündüm.

Aras'ın yüz ifadesi daha da ciddileşince dayanamayıp arkamı döndüm ve alkın la göz göze geldim.

Kıyamet kopacaktı.Alkın yavaşça bizim masaya doğru gelince aras'da ayaklandı ve alkın'ın karşısına dikildi.Haliyle bizde ayağa kalktık.

-"Hayırdır??"

-"Birsu biraz konuşalım mı?" dedi ve birsu'nun yanına gitti.

O an kalbim duruyordu nerdeyse.Ben aras'la alkın birbirine girecek diye düşünürken son anda kurtulmuştum.Bir daha böyle düşünmicem.

Birsu'yu aldı ve masadan ayrıldılar.Aras hala çok sinirliydi.

-"Neden böyle yapıyorsun? bitti her şey "

-"O it senin etrafında dönsün istemiyorum,anladın mı? ne işi var burda?"

-"Görmedin mi birsu için gelmiş,demekki birsuyu seviyo, seni niye ilgilendiriyo ki bitmiş bi olay üzerinden 1 hafta geçti,hala bu neyin siniri??"

-"Beni anlamıyorsun demi, o çocuk bir şeyler planlıyo, sana zarar verecek diye korkuyorum."

-"Çok uzattın ama " dedim ve masadan kalkıp sınıfa çıktım.

Sinirimden ne yapacağımı bilmiyordum.Aras'ın bu kadar uzatması beni üzüyordu..Çünkü çok üsteliyor başına bir şey gelicek diye korkuyorum.Daha doğrusu bişi olmaz aras'a da alkın da sıkıntı olur.

Kendimi yorgun hissediyordum ve çantamı alıp okuldan çıktım.Eve gelir gelmez duş aldım.Banyodan çıktıktan sonra pijamalarımı giydim ve kendimi hemen yatağa attım.

Baya zamandır okuduğum kitabımı aldım ve kaldığım yerden devam etmeye başladım.

Kitap okumak beni rahatatıyordu.Aklımdaki düşüncelerimi bir an olsun unutturabiliyor ve bu yüzden kitapları çok seviyorum.

Kitabımın sayfalarını değiştiriken gözüme kızın eski sevgilisi geri dönmüş ve kızdan çok acı bir şekilde intikam almış.Kızın başına gelmeyen felaket kalmamış.

Ne tesadüf ama demi.Ya bende böyle olursam.Off şimdi içime kurt düştü.

Kİtap daha da ilgimi çekti ve o sayfayı okumaya başladım.

Hayatta hep mutlu sonlu aşklara inanırdım.Mutsuz sonlu aşkları çok saçma bulurdum.

Çünkü iki insan birbirini seviyorsa neden mutsuz sonlu olsun ki diye düşünürdüm ama şuan saçma bulduğum mutsuz aşkı ben yaşıyorum.

Gözlerimi yoran yoğun ışıktan dolayı kendi kendime küfür ederken gözlerimi yavaş yavaş  açmaya çalıştım.

Açtığımda etrafıma baktığımda odamdaydım yatağımda uzanıyordum.Bunu fırsat bilerek gözlerimi tamamen kapattım.