Yaşadıklarımızdan sonra aras'ı okulda hiç görmedim.
Okul çok çabuk bitmişti.Eve gelip kıyafetlerimi dolabıma astım sonra ise kendimi hemen sıcak suyun kollarına bıraktım.
Banyodan çıktıktan sonra bornozumla kendimi hemen yatağa attım.Sırt üstü uzandım kollarımı kafamın arkasında birleştirdim ve gözlerimi kapayıp düşünmeye başladım.
Yaşadıklarımı,bu okuldan önceki hayatımı, önceki beni düşündüm.Bu okul beni gerçekten çok değiştirdi her yönüyle beni bambaşka bi ben olarak çıkardı.
Burda tatmadığım duygu kalmadı.Her duyguyu yaşadım.Aşk,acı,nefret,mutluluk,gerçek dostluk,sevgi ve bunun gibi bir çok duygu.
Şimdi düşününce benim hayatımda bir film şeridinin içinde gibi ve bu filmin sonu kötü son gibi...
Tamam kabul bezen aşırı derecede saçmalaya biliyorum ama gerçekten hayatımı anlata bileceğim sözler bunlar.
Kendimi bu düşüncelerle yorarken telefonuma gelen mesaj sesiyle bütün düşüncelerim toz bulutu olup uçtu.
Telefonum'u elime alıp gelen kutusunu açtım.
-"Evin yakınında ki parka gel, konuşmamız lazım-aras"
Gerçekten aras'dan böyle bir mesaj beklemiyordum.Bir kaç saniye duraksayıp kaldıktan sonra benimle ne konuşacağını merak ettiğim için hemen yataktan kalktım.
Hemen kıyafetimi giyip kendimi dışarı attım.
Parka yaklaştığım zaman kalbimde anlamadığım bir kıpırtılar oluşmaya başladı.
Parka vardığım zaman gözümle onu aramaya başladım ve onu hemen buldum.
Banklardan birine oturmuş ama bana arkası dönüktü.Bende vakit kaybetmeden onun yanına oturdum.
Benim geldiğimi anladığı zaman bana döndü ve sadece gülümseyip denize bakmaya devam etti.
Tam 8 dk hiç bir şey konuşmadan öylede denize bakıyorduk ve bu benim gerçekten sinirlerimi çok falza bozmaya başladı.
Sonunda dayanamayıp ona döndüm ve konuşmaya başaldım.
-"Beni neden çağırdın?"dedim ben bunu dedikten sonra sanki benle konuşacağını yeni hatırlamış gibi bana döndü ve konuşmaya başladı.
-"Seninle konuşmak istememin sebebi var"
-"Neymiş o sebep?"
-"Bak aramızda bir şeyler olduğunu düşünüyorsun değil mi?"dedi bana sorarcasına kaşlarını kaldırırken bende sonunda pes edip kafamı evet anlamında salladım.
-"Bak bizim aramızda bir şey olamaz"
-"Neden dedim sesimin titrememesi için dua ederek"
-"Çünkü ben seni sevmiyorum"dediği an ölmek çok daha kolay geldi bir an sanki kalbimin ortasına hançer batırmış ve onu tekrardan çıkarmaya çalışıyor gibiydi..
-"Neden o zaman bana ümit verdin he,neden beni öptün neden bana dudaklarına aşığım dedin he neden bunun için mi beni bu hale getirmek için mi söylesene gerizekalı susma!!" bunları derken çoktan ayaktaydım ve oda benimle birlikte ayağa kalkmıştı.
Göz yaşalarım artık özgürlüğünü ilan etmişti ama şu anda göz yaşlarım umrumda bile değildi.
-"Her şey bana inanman benim grubumda olman içindi"dedi alayla ama sanki gözleri dolmuştu ve sinirli olduğu boynundaki damarların belirgenleşmesinden belliydi.
Ona doğru yaklaştım ve artık aramızda santimler vardı.
-"Peki beni hiç mi sevmedin?" dedim ona doğru yaklayaşarak fısıldadım.
-"Hiç sevmedim"dedi ama gözleri dolmuştu onu hiç böyle görmemiştim.
Aras bunları dedikten sonra onu tüm kuvvetimle ittim ve bir kaç adım sendeledi ama o kadarda bir şey olmamıştı.
Tüm gücümle ona bağırdım "SENDEN NEFRET EDİYORUM ARAS ŞAHMARAN!!"diye bağırdım.
Bana yaklaşmaya çalıştı ama onu tekrardan itip oradan uzaklaştım.
Kendimi tutamadım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başaldım.
Onu kaybettim.Ben onu için her şeyi göze almışken o benimle oyun oynamışş.......
NOT:Arkadaşlar taşınma nedeniyle bir süre bölüm paylaşamayacağım girdiğimde 2 bölüm üst üste paylaşacağım...Şimdiden okuya herkese çok teşekkür ederimmm...Yorumsuz bırakmayın beniiiii....... :D:D

ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ BEN
Fiksyen RemajaYep yeni bir hayata merhaba derken başına gelen tatlı bir bela yüzünden çok acılar çekti...Bu bela aras'dı ve gerçekten baş belası bi çocuktu.. 4 sene boyunca onsuz yaşadı ama artık evlenme zamanı.... Acılarını bitireceğini düşündü onunla mutlu olac...