Lyssa | KAI ✓

Bölüm 25

Keyifli Okumalar 🍷

"Bak bakalım burada ne varmış."

Ellerimi yüzümden çekerek kocaman bir gülümsemeyle bebeğin yüzüne baktım, insanın içini huzurla dolduran yüz ifadesiyle yaptıklarımı izliyordu.

"Seni yerim ben, yiyeyim mi seni?" Göbeğine elimi koyarak sağa sola oynatmamla ufak ufak gülerek, ellerini hızla sallamaya başladı. "Hoşuna mı gitti, yapayım mı bir daha?"

Göbeğiyle oynamaya devam ettiğimde güçlü ve neşeli bir çığlık atarak, tüm bedeniyle hareketlendi. Yapabildiği tek şey yerinden ufacık kaymaktı ama görüntü o kadar güzeldi ki, büyülenmiş gibi hissediyordum.

"Keyfin yerinde demek ki," Kederli bir nefes vererek yüzüne eğildim. "Tüm gece canımıza okuduktan sonra mutlu mu oldun bakalım? Babanın intikamını mı alıyorsun sen, küçük veliaht?"

"Küçücük bebeğin baba intikamı diye bir şey bildiğini sanmıyorum."

Kai tüm gerizekalılığı ve beyin yoksunluğu ile konuştuğunda derin bir nefes verdim ve yüzümü ona dönmeden bebeği kucağıma alarak karşımda konumlandırdım. Yüzlerimiz aynı hizadaydı, sanki büyük bir insanla konuşacakmış gibi bir yüz ifadesine bürünerek hafifçe bebeğe eğildim.

"Bazı insanlar beyni olmadan da yaşayabiliyor, görüyor musun?"

Kafasını eğip, dilini çıkararak saçma sapan hareketler yaptığında gülümseyerek onu dizlerime yatırdım ve kafasını kolumla destekleyerek bana kötü bakışlar atan Kaiye döndüm.

"Ben anlamıyorum ki, siz ne cesaret bir bebek kaçırdınız? Bebeği anlamayı geçtim, cidden beyniniz bile yok."

Yüzünü buruşturarak karşımdaki koltuğa oturdu ve sırtını rahat bir şekilde yaslayarak, bir bacağını diğerinin üstüne attı. Rahat tavırlarına bakan da bir şey biliyor sanardı ama gerçekten bebeklerle ilgili tek bildiği şey, insan yavrusu olduklarıydı.

Ha, bir de biz gelmeden alt değiştirmeyi öğrendiği için onu biliyordu. Layığı olan işi bulmuştu işte, bebeğin bezlerini hep o değiştiriyordu.

"Bize hakaret etmeyi kesecek misin?" Oturduğu yerde dikleşerek eğildi ve tehditkar olduğunu düşündüğü bir bakış attı. "Bu evde onlarca silah ve acımasız bir çete üyesi var, hatırlatmak isterim."

"Ay, nasıl korktum bir bilsen. Ne olur beni vursana, hadi lütfen."

Göz devirerek, ona yalandan yalvardığımda garip sesler çıkararak tekrar arkasına yaslandı ve dilini dudaklarının üstünde gezdirerek bir süre bana baktı.

Onun bakışıyla ben de gözlerimi bebeğe çevirdim, sanki bizim konuştuğumuzu anlayıp susmuştu ve konuşmanın bitmesini bekliyordu.

Ciddi manada Kaiden daha zekiydi.

"Kafana silahı dayadığımda yalvarırsın ama." Gözlerini ben de sabitlediğinde alaycı bir tavırla kaşlarımı kaldırdım, o da aynı anda derin bir nefes vererek sıkıntılı bir yüz ifadesine büründü. "Yalvarmaz mısın?"

"Gerçek bir salaksın." Küçümseyici bir bakış atarak tekrar bebeğe döndüm ve açılan karnını düzelterek onu koltuğa yatırdım. İyiydi hoştu ama kolum uyuşuyordu uzun süre taşıyınca, bendeki bebek sevgisi de bir yere kadardı.

"Sen acıktın mı bakalım?"

Ellerimi yanaklarına koyarak hafifçe sıktım ve dudaklarının kalp şeklini aldığını görünce kahkaha atarak kafasını hafif hafif sağa sola salladım. Yanakları tombul tombul olduğu için böyle şeyler yapınca çok şirin oluyordu, ısırmamak için kendimi çok zor tutuyordum.