Meeting You

Chapter 7 ♥

Kayesha's POV

Nandito ako sa kwarto ko ngayun. Inaayos ko ang gamit ko para bukas. Aigoo. Kung pwde lang kasi hindi na ako sumali eh! Kinakabahan pa naman ako para bukas. REMEMBER?! Si Jared Avery Cruz ang kapartner ko sa isang tent! OH MY EXO! Nagiging green-minded ako! STOP IT KAYESHA MAE LEE!

Kkaepsong~ Kkapesong~

"FUDGE!" wooooooh! Nabigla ako dun ah! Aigoooo.

(That stranger calling)

Shet. Ano nanaman kaya ang gusto nito?!

"What the fvck do you want?!" sigaw ko sa kanya.

["Pretending to be so tough huh? Ikaw na ikaw talaga. Anyway, you'll meet me soon. Im gonna make your life a living hell. HAHAHA. Good luck tomorrow."] sabi niya sakin. Mukhang ang saya niya sa ginagawa niya ha!

"Good luck with that. Bye. And please stop bothering me. Your voice irritates me. Pano na lng kaya kung mameet kita. Tss."

 Inend ko na lng yung call. Nababadtrip lang ako. 

"Anak dinner's ready. Bumaba ka na diyan" tamang tama tapos na rin ako mag ayos ng gamit ko. 

*Kruuuuuuuuuuk* *Kruuuuuuuuuk*

"Baby dragon gutom ka na talaga. HAHAHA!" sabi ko sa sarili ko habang pinapat ang tummy ko.

Bumaba na ako para kumain. Ako na lng pala hinihintay nilang Daddy. Sorry pooo.

"So how's school?" tanong ni Daddy sakin. OMO. Okay lang naman ako diba? Wala naman akong bagsak na mga grades. 

"Okay lang po dad." sabi ko habang naka tingin sa ulam. ADOBO!!

"Anak, are you talking to me or you're talking to the Adobo?" sabi ni dad habang pinipigil ang tawa niya. Jinja?! -_-

"Cge dad. Pagtawanan mo lang ako. Gutom na ako noh!" sabi ko sakanya habang kumukuha ng rice.

"Hahaha! Okay. Ikaw Kariss? How's school?" seryoso lang ang mukha niya habang kumakain. Tss.

"Fine dad. Im finish. Excuse me." ayuuuuun. Pag kinakausap yan bigla na lng umaalis. 

Okaaaaaay. Umatake nanaman tong si AWKWARD. -__________-

"By the way, Dad we're going to have a camping tomorrow. Alam niyo naman siguro yun since you're the owner of the school diba? HA.HA.HA." fake laugh alert. Ngumit lang si Dad ng mapait at tumango. Gusto niyo bang malaman ang story ni Kariss? 

Ganito kasi yun.. TEKA LANG. Kain muna ako. HAHAHA. Wag muna kayong epal. Gutom na si Baby Dragon ko. 

Sa isang iglap natapos na rin ako kumain. Okaaaay. Let's continueeee.

Si Kariss ay.... teka natatae ako. Wait a minute.

*Squiiiiiiiiiiiirt* *Squiiiiiiiiiiiiirt*

(a/n: Langya ka talaga Kayesha. Pwede bang gawin mong sound proof yang CR niyo? -___- )

Bakit ako sinasabihin mo niyan?! Si Dad yung nagpagawa ng bahay hindi ako! Or yung interior designer yung pag reklamuhan mo hindi ako! 

IM FINISHED !! 

Okay eto na. Wala na talagang disturbo.

Si Kariss ay ampon lang. 

//Flashback//

"Mommy wag niyo po kaming iwan!" iyan na iyak na sabi ni Kariss kay Mommy. Iiwan na niya kami. Sasama na siya sa ibang pamilya niya.

"Bitawan mo ako Kariss!" pinagtabuyan ni Mommy si Kariss habang ako nakatunganga lang.

"Klarissa mahal na mahal kita. Please wag mo kaming iwan!" nagmamakaawa na silang Daddy kay Mommy.

"Sorry Nathan pero hindi na talaga kita mahal. Mas mahal ko siya." sabi ni Mommy kay daddy habang kumakalawas sa pag yakap sa kanya ni Dad. Umiiyak na silang lahat.

"ITIGIL NIYO NA YAN! HAYAAN NIYO SA LUMIGAYA!" sigaw ko sakanila. Nagulat sila sa sinabi ko.

"Can't you see? Hindi na niya tayo mahal. HAHAHA! Grabe talaga. Masaya siya sa piling ng iba. Hindi niya alam na nasasaktan na tayo. Hayaan niyo yan. Tss." galit ako sa kanya. Sobra. Wala kaming ginawa kundi pasayahin siya. Pero sinaktan niya lang kami.

"How dare you?!" akmang sasampalin na sana ako ni Mommy pero pinigilan sya ni Kariss.

"Ate's right. You have no right to hurt her, she did nothing but to make you happy. You're so selfish Klarisse Lee." sabi ni Kariss na mukhang galit na rin. 

"Wag kang makisawsaw dito Kariss! Hindi ka namin kaano ano! AMPON KA LANG!" 

Nabitawan ni Kariss ang kamay ni Mommy. At mukhang gulat na gulat. 

"Is that t-true? Dad? Ate?" sh*t talaga. Tumango na lng kami ni Dad. I guess eto na talaga yung oras na malaman niya na ang totoo.

"HAHAHAHAHAHA! Grabe kayo! Salamat talaga! Salamat ng maramihan! Grabe the best kayo!" sabi niya habang tumatawa. Tumakbo siya sa kwarto niya at umiyak.

"Umalis kana rito Klarisse. Huwag kanang bumalik ever again." sabi ni Dad habang nakayuko. Halatang pinipigilan niyang magalit kay Mommy. Nag smile lang siya at kinuha niya ang mga gamit niya.

"Gladly." yan ang huling salita narinig ko sakanya.

Hindi lumabas si Kariss sa kwarto niya for 1 month. Simula nung nangyari yun. Nakakaguilty talaga.

Nagulat kami nang lumabas na siya. Pero ang cold na niya samin. Hindi na siya tumatawa o ngumingiti man lang. Hanggang ngayon.

//End of Flashback//

Ayun. Yun yung reason kung bakit napaka cold ni Kariss samin ni Dad. Aigooo. Naiiyak tuloy ako. Makatulog na nga. Camping pa namin bukas. Good night na.

--------------

Ah. Kaya pala. Kawawa si Kariss noh? Every person has it's own reason to turn into a cold or mean person. Lahat naman tayo mabait eh. Yun nga lang, may iba dyan na sinaktan tayo ng sobra kaya naging masama na rin tayo. Thinking na yun ang way para hindi na tayo masaktan ulit. Kaya wag kayong mag judge agad sa isang tao lalo na kung hindi niyo alam ang reason bakit sila ganyan.

Ms. K ♥