Star Wars Oneshots

Zły dzień

Na Coruscant padał deszcz. Zazwyczaj bezchmurne niebo , było zasłonięte ciemnymi chmurami. Pogoda zwiastowała wydarzenia, które miały się dzisiaj wydarzyć.

Tłumy ludzi przechodziły obok świątyni Jedi oraz budynku Senatu, nie wiedząc jak tragiczne wiadomości z tych budynków , wydostanie się na światło dzienne.

* * *

Tego dnia togrutanka szła na trening, codzienna rutyna trochę ją już męczyła. Zdecydowanie wolała biegać w wojennym kurzu niż monotonnie odbijać pociski wystrzeliwane przez niestarającego się jej zaskoczyć robota treningowego. Korytarze tego dnia były wyjątkowo puste. Mimo, że Ahsoka mieszkała w Świątyni prawie od urodzenia, nigdy wcześniej nie wyczuwała tak negatywnej atmosfery.

Dziewczyna dotarła do sali, w której miał odbyć się trening wraz z jej mistrzem. Wchodząc do pomieszczenia , jak zwykle nikogo nie zastała. Spóźnienie się na zajęcia to było typowe zachowanie Skywalkera. Padawanka korzystając z wolnej chwili, usiadła pod ścianą i zaczęła medytować.
Od rana odczuwała dziwną pustkę w Mocy. Rozpoznawała w niej tą samą pustkę jaką czuć było po śmierci istoty wrażliwej na Moc.

Tylko, że ta pustka była o wiele większą od tamtych.

Ahsoka otworzyła oczy. Minęło już dużo czasu, od kiedy przyszła na trening. Anakin się spóźniał, ale nigdy tak długo.

Tano wyszła z sali i poszła w kierunku komnaty swojego mistrza. Idąc tam, minęła parę nieznajomych jej osób. Nawet nigdy wcześniej ich nie widziała. Wystarczyła chwila, aby ujrzeć rozpacz w ich oczach. Zimny dreszcz przebiegł ciało togrutanki. Im bardziej zbliżała się do pokoju Skywalkera zbierało się tam coraz więcej ludzi.

Po chwili dotarła na miejsce. Przy wejściu stała gromada ludzi, a drzwi były otwarte na oścież.

* * *

Senator Alderaan'u krążył niespokojnie przed gabinetem przyjaciółki. Już od godziny powinna siedzieć w biurze i wypełniać przeróżne papiery. Tym razem drzwi były zamknięte.

Zaniepokojony Organa wyruszył do domu Amidali. Intuicja mówiła mu, że stało się coś okropnego.

Czuł jak jego żołądek skręca się ze stresu, kiedy dojechał na miejsce. Biegiem ruszył w kierunku apartamentu brunetki i zapukał do drzwi.

Cisza.

Zapukał ponownie. Jedyne co usłyszał to dźwięk, jego zdaniem, irytujące robota. Jak tylko C -3PO otworzył wejście, Bail natychmiastowo wbiegł do środka. Rozejrzał się. Nigdzie nie zauważył brunetki. Nie było słychać, aby ktokolwiek wykonywał jakiekolwiek czynności. A przecież jakby wyjechała, to by go uprzedziła. Wejście do sypialni senator były zamknięte. Mężczyzna po chwili zdecydował się wejść do środka. Po przesunięciu się drzwi, łzy zalały mu oczy.

* * *

Sheev Palpatine nigdy nie pomyślałby, że będzie musiał ogłaszać tak tragiczne wieści w Holonecie. Samo dojście tutaj sprawiło mu problem, ponieważ dziennikarze mieli do ostatnich zdarzeń nieskończoność pytań. Jedyne co mógł zrobić to modlić się do Mocy, aby gniew nie sprawił, że jego oczy przybiorą złotą barwę.

Jego plany związane z tą dwójką poszły się walić. Cały dobry plan teraz nie ma sensu, bo komuś chciało się ich zabić. No po prostu genialnie.

Kanclerz stanął przed kamerą, a obok siebie zobaczył dwa urządzenia, które zapewne ukażą ludzi, których dotyczy zamieszanie.

Wszyscy zebrani w studiu byli ubrani na czarno. Za oknem również przewijały się tabuny istot w ciemnych barwach. Jakiś człowiek obok kamerzysty pokazał znak, że może zaczynać.

* * *

- ... a teraz pożegnajmy ich minutą ciszy i niech Moc będzie z nimi - Po tych słowach kobieta wyłączyła holoprojektor. Nadal miała wyrzuty sumienia po tym co zrobiła. Przytłaczał ją widok tych wszystkich ludzi przygnębionych nagłą informacją o morderstwie senatora Naboo i jednego z najwybitniejszych rycerzy Jedi. No ale przecież nie mieli innego wyjścia niż spozorowanie swojej śmierci. Prawda?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Ja przepraszam , że mnie tak długo nie było
Ja to zmienię
Obiecuje
Następne będzie Reylo :*
Mam nadzieje , że się podobało

Niech moc będzie z wami