I'm Her Slave || seulrene ff

Chapter Twenty One ♧

Seulgi's POV

Nakapagtataka. Bakit hindi na nakabalik ang babaeng yun dito? May nangyare bang masama dun?

Ang tagal naman nilang makauwi. Wala pa akong nacocontact ni isa sa kanila. Like what the fvck, magdadalawang oras na silang di nakakauwi. Ganun ba magmall ang mga yun? Sabi na dapat sumama na ko eh.

"Young Master yung kaibigan niyo pong matangkad nandito." sabi ni Manang kaya napatayo ako.

Nakita ko si Joy na palapit sakin. Pfft. What happened to her?

"Yah Park. Bat ang dumi ng damit mo?" tanong ko rito.

Ang dumi ng damit niya. Puno ng putik at mga pulbos. Hindi yun normal dahil mukhang sadyang tinapon sa kanya.

Inabutan siya nila manang nang towel at sinuot niya ito.

"Siniraan mo ba ako kila Wendy?" tanong nito sakin habang masamang nakatingin sa kin.

"Siniraan? What do you mean?" taka kong tanong.

"Sila gumawa nito sakin. Silang dalawa ni Irene. Ano bang sinabi mo sa kanila?" naiiyak niyang sabi habang pinupunas yung dumi sa mukha niya.

What?! Irene and Wendy?

"Pwede bang ikwento mo lahat ng nangyare?" mabilis kong tanong. Naguguluhan ako sa mga sinasabi niya.

"Ganto kasi yun. Nakita namin silang dalawa ni Yerim sa Central Mall kanina. Nakita ko din si Bogum na kasama nila kaya nagpasya akong paunahin na si Yerim na umuwi. Baka kung anong gawin niya sa kapatid mo. At nang makaalis siya, lumapit ako sa kanila. And fvck.." putol niya at nakita ko ang pagyukom niya ng kamao niya.

"Hindi man lang nila ako pinansin tapos yung hawak nilang baking ingredients, hinagis yun ni Wendy sakin then yung leche flan na hawak naman ni Irene, tinapon niya din yun sa mukha ko. Kung alam mo lang kung gaano sobrang nakakahiya yung ginawa nila sakin." dugtong niya.

Naiyukom ko din ang kamao ko sa sinabi niya. Mukhang alam ko na ang nangyare. Paniguradong binaliktad na naman ng Bogum nayun ang lahat. Sa tingin ko nagkwento na naman siya ng kung ano ano para gawin kaming masama sa tingin nung dalawa. Alam ko namang hindi nila pinaniwalaan ang ginawa ni Bogum sakin dati.

Pero hindi ko parin maintindihan. Bakit gagawin ni Irene yun eh sinabi niya ngang naiintindihan na niya lahat ng nangyayare sakin? Diba nagkakaroon na siya ng pake sakin? Bakit parang mas pinaniwalaan niya pa yung iba kesa sa mga sinabi ko?

Damn it. Naninikip na naman ang dibdib ko. I'm starting to feel this fvcking sickness, again. Akala ko ba wala na to? Tch. This is why I hate doctors.

"Seul are you okay?" tanong ni Joy at napatingin sa kamay kong nakahawak ng mahigpit sa dibdib ko. Nakita ko din ang panlalaki ng mata niya.

"Yah! Sorry Seul! Shit!" mabilis niyang sabi at hinaplos yung likod ko. Unti unting namang naging normal yung nararamdaman ko.

"May ginawa pa ba sila pagtapos nun?" tanong ko habang pinupunas yung pawis ko. I almost fainted a while ago shit.

"Wala na. Umalis na sila kasama si Bogum. That moron. Paniguradong may sinabi siya sa mga yun. Bigla niya kasi akong nginitian ng nakakainis habang palayo sila." sagot niya.

See? I knew it. May pinaplano talaga siya. Bakit ba hindi niya na ako tinigilan?! Mapapatay ko na siya kapag may ginawa siyang masama ki Irene. Tama na yung dati.

"Umuwi ka na muna. Linisin mo yang sarili mo." sabi ko lang sa kanya at tumayo.

"Ano namang gagawin mo?" tanong niya.

"Wala. Anong gusto mong gawin ko?" seryoso kong sagot. Sorry Park. Ayokong nadadamay ka pa dito. Ayokong nalulungkot ka at ang kapatid ko.

"Yah! Are you crazy? Yung bab--"

"Di ko pa naman siya ganun kamahal. Like what I said, I'm just starting to like her." sagot ko naman kaya napatigil siya.

Kung alam niya lang kung gaano ko kagustong puntahan ang babaeng yun. Sobra akong nag aalala sa mga oras na to. Maraming kayang gawin ang lalaking yun.

"Umuwi ka na. Nadudumihan lang yung bahay eh. Baka maabutan ka ni Yerim." sabi ko pa. Nanlaki ang mata niya at agad na tumayo.

"Sshhh. Aalis na." sabi niya lang at mabilis na tumakbo palabas. Sinenyasan ko yun isang butler namin na ihatid siya. Kawawa naman si Park.

Nilabas ko agad ang phone ko at nagtext ki Irene.

To: MY Slave 💞

Eodiga? Pumunta ka dito sa mansion, now.

sent.

Hindi ko napigilang mapangiti nang biglang tumunog yun. Nakita ko din ang reply niya.

From: MY Slave 💞

Busy ako. Kung walang kwenta yan, wag mo na kong papuntahin diyan.

Fvck. Bakit ba hindi niya ako maintindihan?! Napakalaki naman ng tiwala niya sa lalaking yun. Damn it.

"Damn you Bogum. I'm going to kill you." naiinis kong sabi at dinial yung number ni Irene.

Matagal tagal yung nagring. Siguro mga limang minuto. Lagi niyang binababa. Damn Joohyun. I will not fvcking give up on you. Ayokong mawala ka sakin dahil akin ka.

"BAKIT ANG TAGAL MONG SAGUTIN?!" sigaw ko nang masagot niya iyon.

[Pwede ba wag kang sumigaw. Naririnig kita. Ano--]

"KUNG NARIRINIG MO KO, SINAGOT MO NA DAPAT YUN! DAMN IT JOOHYUN!"

[Yan lang ba yung sasabihin mo?] Fvck. Nasasaktan ako sa ginagawa niya. And damn. Nararamdaman ko na naman yung paninikip ng dibdib ko.

Unti unting nandidilim yung paligid. I knew it. Ito na naman yung sakit ko. Ang sakit na naman. Mas masakit sa karaniwan dahil nagsabay ang utak at ang dibdib ko.

Not now..

[Hello? May tao pa ba diyan?]

Shit.

Pinilit kong magsalita pero wala akong naririnig sa mga sinasabi ko. WHERE THE FVCK IS BUTLER KIM?!

[Okay bye.]

"OPPA!" yan ang huling sigaw na narinig ko bago ako tuluyang mawalan ng malay.

---

Share ko lang. Naiiyak na kasi ako eh. Marunong na kasi akong maglaro ng UNO 😢 Makakasali nadin ako tuwing may ICL kami. Tapos di na ako maOOP kapag nagsisigawan sila ng 'UNO!' O di kaya nama'y 'BOOM' 😢 Tsaka yung ngingiti agad sila kapag nakita nila yung card nila na puno ng block, reverse, plus 2 at plus 4 with additional change color 😢 Ang saya lang dahil lahat ng yan, mararamdaman ko na ngayon. I'm very thankful sa mga katable ko dahil natuto ako sa kanila. Maraming maraming salamat. Isa kayong mga tunay na kaibigan 😢

#UNOjjang
#HUTAINAMAYDANCEPRACTICENGREDVELVETNANIRELEASEYUNGSM
#ICECREAMCAKEDUMBDUMBHUFFANDPUFFRUSSIANROULETTELUCKYGIRLROOKIEREDFLAVORYOUBETTERKNOWPEEKABOOBADBOYWHOOOOO?!
#LOOKjjang