(Never) Be alone

Hoofdstuk 28

Ad Olivia:

Ik voel pijn overal doorheen mijn lichaam gaan. Ik zie herinneringen die ik zo snel mogelijk wil vergeten, pijnlijke, afschuwelijke en verschrikkelijke herinneringen. Soms hoop ik dat ik wakker wordt met geheugenverlies. 'I wish I will woke up with amnesia'. Zo beleef ik deze herinneringen niet meer keer op keer.

Mijn echte ouders wilde me niet maar toen ze me kregen waren ze dolgelukkig. Niet om de reden dat de meeste onder jullie zouden denken. Ze wilden geld met me verdienen. Ze wilden me gebruiken om hun woede te uitten. Ik had nooit geboren mogen worden. Van alles heb ik spijt. Buiten 1 ding, de mooie tijden met Calum en mijn nieuwe familie.

"Olivia? Olivia?" hoor ik ze roepen. Ik knijp mijn ogen dicht. Niet nog een keer, ik wil het niet zien. Ik wil hier nu gewoon vredig sterven.

Ik voel dat men ogen worden opengedaan, dat er tegen mijn kaak wordt gekletst. Maar ik blijf vol houden. Olivia laats zich niet kennen, ze moeten weten dat het spelletje nu stopt en wel voor altijd.

Ik herinner mij nog zoveel leuke momenten met mijn papa Calum, mijn ooms en tantes. "Liv kom je mee je ooms en ik moeten nog wat gaan opnemen voor het nieuwe album" oh ik wil zo graag zien waar papa werkt. Snel ren ik de trap af. "papa ik ben klaar." zeg ik en we zijn weg.

Daar aangekomen zie ik Sam, Cat en Layla samen met mijn ooms staan. Ik geef hun allemaal een knuffel. Als ik goed kijk zie ik achter hen nog iemand staan. "Nini?" vraag ik zachtjes, terwijl ik hoop dat hij het is. "Nini ?" krijg ik verbaasd terug. En nu weet ik het zeker ik ren op hem af met mijn armen open. "Ik mis u" zeg ik tegen Niall. Hij heeft vanaf vandaag een nieuwe bijnaam gekregen.

"Baby girl?" vraagt papa en ik ga naar hem toe. "wij gaan zingen maar je mag samen met jou tantes en Niall een beetje dansen. Laat hen maar eens zien wat je kunt." Ik grinnik en geef papa een knuffel.

Ik zie Niall gek dansen op de muziek, terwijl de meiden een beetje meedoen. "Kijk zo doen." zeg ik en begin te dansen zoals ik geleerd heb op de dansschool. Ze proberen me na te doen maar kunnen dit niet echt.

Ik begin te lachen. Niall pakt me op en begint me te kriebelen. "ons niet uitlachen he, kleine meid."

Na een tijdje komt papa erbij want hij is klaar, hij pakt me op en samen dansen we op de muziek. Ik leg mijn hoofdje op zijn schouder. "baby girl weet dat ik super veel van je hou. Ik zou je nooit meer kwijt willen."

"Wij houden ook super veel van je Liv." hoor ik iedereen zeggen, waardoor ik mijn hoofd ophef. "Lov u" zeg ik en voel mijn oogleden zwaarder worden. "slaapwel baby girl." hoor ik papa nog zeggen terwijl hij een kusje op mijn voorhoofd geeft en me in de auto zet.

Dit was echt een super toffe dag. Het doet me echt pijn om te weten dat ik hen niet meer zal zien.