Teachers//Luke Hemmings//☑

Quinze (valentijnsspecial)

Toen ik de volgende dag de lunchroom in liep, viel het me op dat het extreem rustig was. Ik liep naar de bar toe en bestelde een zalmbroodje met kruidenboter en ijsbergsla, mijn standard. Ik nam mijn gebruikelijke icetea mee naar het tafeltje bij het raam en startte mijn laptop op. Ik had een dag vrij en had besloten om dan maar met Luke af te spreken. Ik heb hem verteld dat ik over zijn voorstel, om weer samen te komen, na te denken, maar had er nog niet echt tijd voor gehad. Het verbaasde me dat hij om precies 13 uur uit zijn mini stapte. Hij liep naar de deur toe en kwam bij me zitten. Op dat moment kwam de ober mijn zalmbroodje brengen. Hij nam meteen Luke bestelling om. Ik keek zweigent toe. Ik keek toe hoe Luke zich naar me toe keerde, nadat hij de ober weg heeft gekeken. 'En?' vroeg hij me. Zijn ogen sprankelde en hij had een ontspannen glimlach op zijn gezicht. Je kon zien dat hij zijn haar had gedaan, want het zat netjes in plaats van wild. 'Waarom heb je je haar gedaan?' Hij lachte. 'Moet weg voor school. Naar een of andere beurs. Het boeide me niet echt.' Ik knikte maar als antwoord en nam een slok van mijn icetea. 'Heb je er al over nagedacht.' Ik schudde mijn hoofd. 'Ja, wel een beetje, maar niet goed genoeg om een beslissing te nemen.' Hij knikte. De glimlach op zijn lippen verdween langzaam samen met de sprankelde ogen. Het deed pijn om hem zo te zien door mij. Het was mijn schuld dat hij zich nu zo ellendig voelt. 'Zullen we vanavond er anders over verder praten met genot van een film en pizza.' Hij knikte en nam het broodje wat hij had besteld, over van de ober. 'Privésetting.' Ik knikte. 'Voelt inderdaad iets beter dan hier in de lunchroom.' Hij knikte. Het was stil. Ongemakkelijke stil. Ik besloot maar om te beginnen met eten. Hij deed het zelfde.

Ik was blij dat ik weer thuis was. Dit werd een van de ergste dagen van mijn leven en ik had al een paar erge dagen meegemaakt. Ik nam plaats op de bank en zette de tv aan. Er lag een envelop op tafel met mijn naam erop. Ik maakte hem open en haalde de brief eruit.

Lieve Mel,

Ik weet dat het de afgelopen maanden niet heel goed gaan en ik weet dat je het moeilijk vind om een keuze te maken. Om je keuze te vermakelijke, heb ik hier een cadeautje voor je. Kijk maar verder.

Fijne Valentijnsdag!

Xoxo Luke

Sprakeloos keek ik naar de brief. Ik bedacht me geen seconde en pakte de envelop, die ik ondertussen op de tafel had gegooid, terug en keek erin. Een klein, gevlochten armbandje zat er nog in. Het was een simpel en klein cadeautje. Het was me helemaal nog niet opgevallen dat het Valentijnsdag was. Ik pakte het armbandje uit de envelop en deed het nauwkeurig om mijn smalle pols heen. Ik bekeek het van een afstand en bevestigde dat het perfect matcht met mijn zwarte trui. Ik keek nog kort naar de brief, voordat ik het terug schoof in de envelop en het naar boven bracht. Ik trok een la van mijn bureau open en legde hem bij de recht van de brieven, posters en andere spullen die ik van Luke heb gekregen.

Het was een uur of 7 dat ik bij Luke aanbelde. Hij deed open. Hij had nog het zelfde aan als vanmiddag, alleen zijn haar zat nu iets wilder. Hij lachte zwakjes toen ik naar binnen liep. Ik deed mijn jas uit en hing hem op aan de kapstok. 'Wijntje?' Ik knikte uitbundig. 'Dat kan ik wel gebruiken.' Hij lachte zachtjes en liep naar de keuken. Ik volgde hem. Hij schonk me wijn in en haalde de pizza's uit de mini oven. Hij gaf me mijn glas en zei: 'Loop maar alvast. Alles staat al klaar.' Ik knikte en liep naar de zwarte bank. Hij kwam strak achter me aan met zijn biertje en twee borden pizza. 'Had ik al verteld dat ik dit huis heb gekocht?' Ik schudde mijn hoofd en nam een slok. 'Oja en ik heb al verteld over mijn huisgenoot?' Ik schudde nog eens mijn hoofd en nam nogmaals een slok, dit maal een grote. 'Als het goed is komt ze vanavond nog wel thuis.' Ik slikte door en vroeg: 'Zij?' Hij knikte. 'Ze heet Rucha en is 20 jaar. Ze is de nieuwe Engels docent op school.' Ik knikte. 'Oke. En waarom komt ze dan meteen bij jou wonen?' Hij pakte een pizzapunt en begon er aan te knabbelen. 'Omdat ik de enige docent bent die ruimte heeft en ze anders onder een brug moet slapen. Wees blij dat ik zo aardig voor haar ben.' Ik knikte en mompelde een zachte 'oké'. 'Vind je dat goed?' Ik keek hem aan en zag hoe hij een hap nam, ocharment. 'Moet je toch lekker zelf weten. Ik weet alleen niet of ik wel samen wil zijn met een jongen die met een andere vrouw woont. Waar slaapt ze eigenlijk?!' Het kwam er iets veller uit dan bedoeld. 'Ze slaapt gewoon in mijn bed en ik slaap op de bank. Don't worry. Het is alleen maar tijdelijk, Mel.' Ik knikte. 'Oké.' Ik pakte ook een pizzapunt en naam een grote hap. Ik spoelde het weg met een grote slok wijn. Ik zag hoe Luke zich naar me toe boog en de pizza uit mijn hand pakte. 'Gaat het wel goed.' Ik knikte. 'Natuurlijk gaat het goed. Fijn dat er eindelijk een nieuwe Engels docent is. Dat maakt het alleen maar makkelijker voor mevrouw De Jong.' Ik keek hem kort aan. Kort genoeg om de tranen binnen te houden. Dacht hij dat ik samen wilt zijn met een jongen die onderdak bied aan een van zijn collega's. Hij trok me in een knuffel en zette de film aan. De rest van de avond is er niks meer gezegd, tot er een klein, smal, meisje binnenkwam lopen met lange bruine haren. 'Hey Ruch!' klonk er enthousiast uit zijn mond. 

~~~

Ik ben echt een bitch, maar hey, fijne Valentijnsdag