Teachers//Luke Hemmings//☑

Dix

Ik stond daar. Voor de deur. Wachtend tot de deurbel af ging. In een zwart jurkje met een roze jasje eroverheen. Ik wist dat hij dat mooi vind, zwarte jurkjes, maar ik moest er kleur bij hebben. Ik heb me zo lang niet zo mooi gevoeld. Ik wist niet hoe, maar mijn vader kon vlechten, dus zat mijn blonde haar in een watervalvlecht. Ik had een klein laagje make-up op, door Elise en stond daar. Voor de deur. Wachtend tot de deurbel af ging. Elise maakt nog een laatste foto voor haar fanaccount. Ik heb met haar afgesproken dat ze wel eens wat over mij en Luke mocht posten, maar niet alles. Ze wilde graag weten of de kledingkeuze en de make-up volgens vele fans goed was voor Luke en dat mocht van mij. Ze zouden me toch wel zien. Afgekraakt worden door fans voordat paparazzi het zou doen, leek me minder pijnlijk. Toen Elise op de trap naast me ging zitten, schrok ik wakker uit mijn gedachten. 'Ben je zeker van het jasje, Elise?' vroeg ik zenuwachtig terwijl ik voor me uit keek. 'Ja, Luke houdt van zwart, maar kleur is goed voor hem. Anders wordt die zometeen zo'n emo.' Ik keek haar kort aan. 'En waarom de hakken?' Ik had schoenen aan met slanke hakken, tot mn enkel, waarvan aan de voorkant het stof overlapt. Het was mooi, maar ik zou het nooit zelf hierbij hebben uitgekozen. 'En bekijk het positief. Als hij echt van je houdt, ziet hij dat jasje niet eens. Dat jasje wil ik wel overnemen als hij het lelijk vind. Ik weet zeker dat Calum hem wel mooi vind.' Ik draaide me terug naar de deur. 'Calum is die ene met de zwarte haartjes, right?' Ik zag haar in mijn ooghoeken hevig knikken. 'Is hij niet die enthousiaste ochtend vriend?' Ze bleef knikken. 'Hij is knap,' zei ze ineens vlak voordat ze haar telefoon pakte. 'Oh, je krijgt alleen maar positieve reacties!' Ze stond snel op en kwam naar me toe lopen. 'Mooie jurk! Oh dat jasje! Please zeg me dat ze een model is!' Ik moest kort lachen. De foto zag er niet uit, maar okay. Toen de deurbel eindelijk af ging keken we er allebei geschrokken naar. 'Moet ik open doen?' vroeg Elise. Ik keek haar aan en fluisterde: 'Nee, ga snel naar de keuken. Hij mag niet zien dat jij hier bent!' Ze rende snel van mij vandaan en opende de keukendeur. 'Nou meneer Nelson. Hier zitten we dan!' hoorde ik haar nog zeggen voordat ze de deur dicht liet vallen. Ik opende de deur langzaam, hopend dat ik niet zou vallen door de slanke hakken. 'Hey.' Fluisterde ik. Hij stond daar. Haar in model, pak aan, stropdas om, nette schoenen aan en zelfs een bos bloemen hield hij slungelig vast. 'Ik dacht, aangezien het toch een date is...' stamelde hij en hij duwde de bloemen langzaam in mijn handen. 'Zet ze maar in een vaas.' Ik knikte, nog steeds een beetje in shock. Ik hoorde dat hij de deur achter zich dicht deed en meeliep naar de keuken. 'Goede avond, meneer Nelson.' Pap knikte met een lach op zijn gezicht. Luke richtte zich op Elise, die me aankeek met haar fangirl ogen. Ze was blij. 'Hey. Ik ben Luke.' Ik pakte een vaas uit de kast. 'Ik uhm... Elise.' Luke lachte en knikte. 'Wat leuk je te leren kennen, Elise.' Hij keek mijn kant uit. 'Kunnen we gaan, Mel?' Ik zette de vaas, ondertussen gevuld met water, op tafel. Zulke mooie bloemen heb ik nog nooit gehad. Hij pakte mijn hand en samen liepen we naar zijn auto. Toen hij wegreed bij mijn huis, hoorde ik Little mix op de radio. 'Dit liedje is wel heel seksistisch om een date mee te starten, Luke.' Luke keek me vragend aan. 'A.D.I.D.A.S is mijn lievelings van 'Get Weird', okay.' Ik knikte. Tuurlijk was het zijn lievelings niet. Hij luistert hier nooit naar of het is zijn nieuwe Guilty Plasures geworden. 'Waar gaan we heen?' Hij keek kort mijn kant op. 'Heb ik al gezegd hoe mooi je eruit ziet?' Ik keek uit het raam en zuchtte met een klein lachje. 'Waar gaan we heen, Luke?' We reden de snelweg op. 'Ik bedoel, dat jasje past echt mooi bij dat jurkje! En die schoenen zijn zo mooi. Heeft Elise je haar gevlochten?' Ik rolde mijn ogen en keek hem kort aan. 'Waar gaan we heen?' Luke zuchtte. 'Als ik het zeg, stop je dan met vragen?' Ik knikte. 'We gaan naar...' Verwachtingsvol keek ik hem aan. 'Zeg het!' Luke moest lachen. 'Een restaurant. Nu goed?' Ik kreunde van frustratie. 'Welk restaurant?' Luke ging rechterop zitten en probeerde met 1 hand zijn das goed te doen. 'Ik heb je gezegd waar we heen gaan, dus niet meer vragen.' Ik keek hem kort aan. 'Alsjeblieft, Lukey?' Ik legde mijn hand op zijn arm. Hij keek me kort aan. 'Okay, we gaan naar 'La Rosso, Steak restaurant. Lekker eten.' Ik ging weer rechtop zitten en keek lachend naar buiten. 'Was het nou zo moeilijk?' ik zag in mijn ooghoeken dat hij zuchtte, vlak voordat hij de radio harder zette.

Een man in pak hield de deur voor ons open. 'Goede avond, dame en heer. U heeft gereserveerd?' Luke knikte. 'Hemmings.' De man keek op zijn papiertje. 'Met privacy verzoek. Zo mevrouw, u heeft het getroffen.' Ik grinnikte, ondanks dat ik de grap niet snapte. 'Loopt u maar mee.' We liepen langs allemaal tafeltjes waar gezinnen, families, en stelletjes rustig aan het eten waren. Ik hoorde achter me dat er iemand een foto maakte, toen we bij de deur aankwamen. 'Binnen wordt u ontvangen door mijn collega.' Ik vond het best creepy, maar wat moest ik anders dan de deur open doen en zien wat me opwachtte. Je kent wel dat verhaal met die 3 deuren, dat er 1 goede deur is en 2 slechte deuren? Het voelde alsof ik tegen een slechte deur duwde. Toen de deur open was, bleek het toch een goede deur te zijn. Er stond 1 tafel, in de kleine ruimte, met 2 stoelen. Het was een knusse, houten tafel met een rood tafelkleed. Langs de muur stond een buffet klaar voor ons. Ook stond er een man. 'Goede avond, meneer Hemmings en mevrouw..?' Hij strekte zijn hand uit en ik pakte hem aan. 'Nelson.' Hij knikte. 'U mag hier plaats nemen. Als u wat nodig heeft, ben ik hier voor u. Het voorbuffet staat voor u klaar, dus als u alvast wilt beginnen, mag dat.' Luke liep met me mee en schoof mijn stoel aan. De ober schonk ons wat champagne in en ging vervolgens terug naar zijn plekje. 'Heb je dit allemaal geregeld omdat ik een 9 heb gehaald?' Hij schudde zijn hoofd. 'Wat dan nog meer?' Hij lachte kort. 'Dat weet je wel.' Hij stond op nadat hij een slok champagne had genomen om naar het buffet te lopen. 'Wat wil jij, Mel?' Ik stond op en kwam naast hem staan. 'Kippensoep met stokbrood.' Hij schonk een lepel kippensoep in een schaaltje en gaf het aan me. 'Stokbrood neem ik wel mee.' Hij knipoogde naar me en blozend ging ik terug naar mijn stoel. Ik nam een slokje en observeerde Luke. Zijn gespierde ademen paste net in zijn pak, zo leek het. Hij draaide zich om en snel keek ik weg. 'Dus...' Hij zette het mandje met stokbrood op tafel. 'Dus...' vervolgde ik hem. 'Okay. Uhm.. Ik ga er niet om heen draaien. Je ziet er goed uit. Ik ga het niet ontkennen en uhm... Wow,' zuchtte hij. 'Damn, ik ben sprakeloos.' Ik voelde al het bloed in mijn lichaam naar mijn wangen stromen. Ik nam snel een hap van mijn soep en keek hem lachend aan. 'Elise wist al dat je het leuk zou vinden.' Hij knikte. 'Ze is een fan, toch?' Ik knikte op mijn beurt. 'Ze is echt helemaal gek,' zei ik, toen ik een stukje stokbrood naar binnen had gewerkt. Hij moest lachen. We keken elkaar aan voor korte duur, want de ober verstoorde het moment. Toen hij 5 minuten later weg was, konden we verder. 'Deze champagne is echt overheerlijk,' begon hij. 'Ik had jouw meer als een biermens gezien. Hij knikte. 'Jij meer een wijnvrouw.' Ik moest lachen. 'Hoe laat moet je eigenlijk weer thuis zijn?' Ik keek op de grote klok die aan de muur hing. Het was echt een retro klok met vakjes enzo. 'Ik heb geen idee,' bekende ik eerlijk. Het verbaasde me dat hij het vroeg. Ik keek hem aan. Het leek alsof hij twijfelde. Ik nam nog een stukje stokbrood en smeerde er kruidenboter op. 'Wil je er ook één?' Hij schudde het af. 'Mel, zou je het leuk vinden om vanavond met mij mee te gaan?'