Chapter 6
A/N: ako po’y humihingi ng taos ousong patawad sa inyo. Pero ito ung da beeest e. NALAPITAN, NAHAWAKAN AT NAKITA KO NA SA PERSONAL SI DANIEL PADILLAAAAAAAAAAA!!!!!!!!! Ung muntik mawalan ng puso kasi tumalon na palayo ung puso mo? Ako yun. Grabe ang kinis nya. Muntik na ako umiyak sa Jollibee nun kasi akala ko di ko na sya maabutan pero un pala asdfghjklaaaaaaaaaaaaaaaaa!! Uhmaygaahd! Buti mabait uncle ko at pinapasok ako sa VIP nung medyo patapos na GrowOldWithYou niya. Entrance na kanta niya Prinsesa. Tas ending Hinahanap-hanapKita *u* e ba’t ang daldal ko? Sorry. Namiss ko kayo e T_____T kapagod pala maging 3rd year high schooowl. Nenenene. Oo na nga, eto na oh. Eto na ang kwento.
Chapter 6- YUN UN EH!!
Nagising ako. Tapos may naalala ako. Ung mga bagay na nagpabago sa akin sa pakikitungo ko kay ate.
*flashback*
I dunno kung ba’t ang sutil ko kay ate. E kasi naman. Sya lagging bida. Matalino, maganda, cosplayer, matino. K?! hwaaaaaaaaaaaaaaaaaa.
Nagutom ako. Kaya pumunta ako sa kusina. Grabe. Naloloka pa din ako sa climate ditto sa California. Nuxx. Ipagmayabang ba -_____________- miss ko na bubuDeej ko badtrep. Balik sa search for pagkain.
*kusina*
Ako: “Dafcccccccccccccck?!”
Huwaaaaaaaaaaaaat!?!?
Kath, wala ng pagkain. Bili ka nalang sa malapit na grocery. Love you, mama ‘to. Pakabait ka anak.
-________________-
Okay?! Like what the hell naman diba! Ayokong lumabas-labas ditto dahil di ako sanaaaaaaaaaaaaaay! Daffffffdge talaga.
Naisipan kong humalukay ng gamit sa cabinet sa taas ng sink. Medyo basa e. pero goods lang. matalino naman ako.
May nakita akong isang ballot ng cookies *u* swertii..
Myrtle: “KAAAAAAAAAATH! MALAGLAG KA!!!”
HWAAAAAA! O_____________O
Ako: “Tangna ka. Nyeta amputa. E mas malalaglag ako sa ginagawa mo e!!”
O________________O –mukha nya. Parang tanga. Tch.
Nagulat ako nung umiyak sya.
Myrtle: “Ano ba pagkukulang ko sa pagiging ate ko sa’yo? *hik* bakit ka galit na galit sa akin? Na para bang ako ung pasakit sa mundo mo? *hik*
Parang nabuang ako sa sinabi ni ate. Nakonsensya ako bgla. Grabe ang sama ko na pala. 1st time umiyak ni ate dahil sa isang problema. She always smiles pag may problema at always nangchecheer up. Waaaaaah.
Ako: “Ate sorry po. Di naman po talaga ako galit sayo e. ganun lang po talaga ako. Sorry po. I hope you can forgive me.” At umiyak ako. Kasi feeling ko napahirapan ko si ate. Gangster na ako nung mga oras na ‘to e. pero ankambot lambot ng puso ko pramis. Hay nako.
Ngumiti lang si ate at niyakap ako. Numaba ako sa sink para di naman kami nahirapan diba? Haaaaaaaaay. Buti nga ngayon okay na kami. Sabi ko sa kanya, I’LL TRY MY BEST TO CHANGE ATE. Eeeeeh di naman nangyare. -___________- okay lang. kaya pag andyan si ate, todo pakabait ako.
*end of flashback*
Myrtle: “Kath gisi—huy! Anyareh sa iyo kapatid?! What are the reasons behind that tears huh?
Ate ulit daw? Dumugo ilong ko dre. Worried na sya nakaka-english pa den. Wtf.
Ate: ”OA dre. HAHAHA! Nagpapractice lang para kung sakaling may role play kami at kelangang umiyak, best actress ako. Waaahahah!”
