شموخ انثى (الجزء الأول) - الكاتبه ندى محمود

الحلقة الاولى

فى احد شوارع القاهرة فى تمام الساعة الثانية عشر بعد منتص الليل كانت تمشى فتاة فى نصف العقد الثانى من عمرها تتميز بشعرها البنى الذى يميل الى الاحمرار وبشرتها البيضاء وعينها الزرقاء كالبحر فكان كل من يراها يسحر بجمالها ... كانت تتجول فى الشوارع وحدها وتحمل حقيبتها بيده فشعرت بالتعب من كثرة المشى فجلست على الرصيف بينما بالصدفة كانت تمر سيارة من النوع الفخم وكان بها رجل فى اوائل العقد الثالث من عمره فارائها اوقف سيارته وهبط لها

احمد : يا انسة بتعملى ايه دلوقتى هنا

رفعت نظرها له ونهضت بسرعة وقالت : مش بعمل حاجة انا كنت مروحة البيت وتعبت من المشى وقعدت اريح شوية

احمد بشك : مروحة البيت فى الوقت ده ... طاب والشنطة اللى فى ايدك دى ايه

مرام بحدة : عن اذنك

احمد : طاب استنى تعالى اوصلك

مرام : لا شكرا

فوجدت شابان يقفوا امامها ويقول احد منهم : ايه يا قمر هو الواد ده مدايقك فى حاجة نعرفه شغله

احمد بنظرة مخيفة : نعرفه شغله طاب غورو من هنا احسلكم

قال واحد منهم بسخرية : ده بيهددنا

احمد بغضب : لا ياروح امك انت وهو انا مش بهددكم انا بحذركم علشان لو كترتوا فى الكلام معايا اقسم بالله اخليكم تقضوا الليلة دى فى الحبس انتو شكلكم عايزين تتربوا من اول وجديد

قال واحد منهم : انت ظابط

احمد : اهاا ورائد كمان يعنى بأشارة منى تروحوا فى داهية غور انت وهو من هنا يلا

....... : احنا اسفين ياباشا

ذهبوا فى لمح البصر فنظر الى ذلك الفتاة الذى كان يبدو على وجها الخوف وقال : تعالى اوصلك

مرام بابتسامة : لا شكرا مش عايزة اتعبك

احمد بحدة : مش هاينفع تمشى وحدك فى الوقت ده واديكى شوفتى حصل ايه يلا

مرام باستسلام : طيب

ركبت معه سيارته كانت لا تعرف ماذا ترد عليه اذا سألها عن منزلها او شئ يخصها فاهى لا يوجد لها منزل هبطت دمعة حارة من خدها فجففتها بسرعة ثم سمعته يقول بصوته القوى : انتى ايه اللى منزلك فى الوقت ده وكنتى فين لما رايحة بيتكم دلوقتى

مرام : اااااا .... اصل انا كنت عند وحدة صحبتى وكنت قاعدة عنديها كام يوم ودلوقتى رايحة البيت

احمد بتعجب : رايحة البيت فى الساعة دى مكنتيش قادرة تنسى لغاية الصبح او صحبتك دى توصلك او تخلى اى حد يوصلك .. على العموم انتى بيتك فين

لم تعرف ماذا ترد فا خترعت كذبة وقالت بتوتر : لسا قدام شوية

وبعد مرور دقائق قصيرة قالت : بس هنا بيتى ... شكرا اوى