Üveyslerin Kaleminden ✏

Fatma Derya Üveys

Bismillah Billah

Allahın resulunun ve sevdiklerinin selamı ve bereketi üzerinize olsun benim canım ailem ve

bu yazıyı okuyan her kardeşim...

Öncelikle yazı uzun olacağı için hakkınızı helal edin. Zikre başlayalı tam 1 yıl oldu ve bu kısacık

zamanda Rabbimin bana öğrettiklerini vermek istiyorum size.

26 Kasım 2015,

Geçen sene arayışa girdiğim ve daha önemlisi bulmak için belki de ilk defa gayret ettiğim bir

dönemde tevafuk üstü tevafuklar ile Rabbim yolunu buldurdu bana. Facebooktan Nazlı

üveysin Allah ondan razı olsun tavsiyesi ile siteyi görmüştüm. Rabbimin o sıralar bana

ettirdiği dualar tamamen sevmek ve doğru yol üstüneydi. Siteyi açtığımda ziyaretçi

defterinde de bu dualarla karşılaşınca Rabbimin hikmetinden sual olunmaz deyip başlamıştım

zikre aynı günün akşamında. Peki siz bunları okurken aklınızda soru işretleri oluyor da benim

yok muydu? Vardı. Ama Rabbimiz seni beni ya da bir başkasını bu yola davet etmişse

kimsenin kaçışı yok. Tam tersi istemediği tek kişinin de bu yolda yeri yok. Yani demem o ki

Zikre ben başlamadım, bu yolu ben bulmadım. Seven sevdiren ve sevdiğimizi söyleten ancak

Rabbimizdir.

Zikre başladığım dönemde hayatımda ilk defa düzenli bir zikir çekme sürecine girmiştim

ancak bu farklı değişik zikirlerdi. 2 ay bu şekilde devam ettikten sonra zikrimizi buldurdu

Rabbim. Başladığım zaman başka zikir çekmememiz gerektiğini bilmiyordum ancak 2 3 gün

boyunca resmen kalbim konuşuyordu diğer zikrimi çektiğim esnalarda; "Artık bunları

çekme..." Ben de o sese uydum ve bıraktım. Sonradan öğrendim ki doğrusu da buymuş. İşte

bu hal üveys olmanın Allahımıza, ruhumuza, kalbimize sorarak hareket etmenin ilk adımları.

2. hafta rüyamda nefsimi gördüm. Kaplan.. Kibirmiş. Özelliklerini bulup okuduğumda çok

şaşırmıştım nasıl olur diye. İnsan nefsini bilmeden asla ben kendimi tanıyorum deme hakkına

sahip değilmiş bunu anladım. Peygamber Efendimizin "Nefsini bilen Rabbini bilir." sözünün

kıymetini önemini yaşamadan anlayamazsınız. Sizler de yaşayın görün ve kendinizle tanışın

inşallah.

Düşünün ki aklınızdan bir düşünce geçiyor. Sanıyorsunuz ki o fikir size ait. Ne acı. İşte Allahu

tealayı, Rabbimi anmaya başladıktan sonra Rabbim ilk olarak nefsimi öğreterek beni bana

tanıttı. Aklımdan geçen bir çok düşüncenin nefsimin bana emri olduğunu ve aslında nefsin

elinde nasıl bir köle hayatı yaşadığımı gösterdi. Hamd olsun alemlerin Rabbi olan Allahımıza.

Rabbimin marifet sofrasında önüme koyduklarını ikram ettiklerini lütuflarını ne benim

anlatmaya ne de sizin okumaya vaktiniz yetmez. Yine de gücümüz ne kadarsa onu yapalım.

İbrahim aleyhisselam için yakılan ateşe su taşıyan karınca misali...

Nefsimden sonra ruhumu göstermişti Rabbim. Sizler de Rabbinizi anmaya başladığınızda