GÖKYÜZÜ

1.Bölüm

Multimedya: Yıldız🌙

Yıldız'ın ağzından:

Duyduğum sesle irkilerek hızla önüme döndüğümde Uzay'ın kanlar içinde yerde yattığını gördüm. Sadece bir kaç saatlik tanışmalığımız olsa da rahatlıkla Kamer'i dövebileceğini biliyordum.

Ama o karşılık vermemeyi tercih etmiş ve yumrukların hedefi olmuştu. Kendini savunsa da yumruk atmak istemediği belliydi. Bunun böyle sürüp gidebileceğini umuyordum. Bağırmalarıma rağmen hala yumruklarını savuşturan bir Kamer varken durdurmak pek kolay değildi.

Bu son tezimi çürüterek tanımadığım kız ,Kamer'i kolundan çekiştirerek ayağa kaldırdı. Bu güce sahip değildi fakat sadece bir hamlesinde kaldırmayı başarmıştı. Cılız ve kızıl saçlıydı. Fiziği gayet iyi görünüyor ve kahverengiye çalan gözleri adeta parlıyordu. Masum ve saf bir kız olduğu bariz bir şekilde ortadaydı.

~FLASHBACK~

Uçaktan indiğimde İstanbul'un özlediğim kokusunu içime çektim. Samsun'a göre gayet temiz bir havası vardı. Babam ve annem boşandığından beri Istanbul'a hiç uğramamıştım. Özlemiş miydim? Fazlasıyla. Ama sevdiğim bu şehir değil içindeki bir kaç kişiydi. Annemi pek fazla tanımasamda etrafı süzerek fotoğraflarından tanıdığım kadarıyla bulmaya çalıştım.

  Etrafa biraz daha dikkatli baktığımda tanıdık gelen simasıyla ona yöneldim. Kollarını açmış beni bekliyordu. Yavaşça ona doğru ilerlerken arkasında gördüğüm yüzle hızla oraya doğru koşmaya başladım. Kollarım açık bir şekilde anırarak sırtına doğru atlamayı planlıyordum. Rezil olucaktım ama bu şuan zerre umrumda değildi. Annem ise gülerek bana bakıyor ve benim kollarına koşuyor olduğumu düşünüyordu.
Fakat şuan ertelenebilirdi.

Yanından geçtim ve Reynmen'in sırtına doğru zıpladım. İstanbul'u güzel kılan bir kaç sebepten biriydi benim için. Beklemediği için hızlıca ellerini belini saran ayaklarıma doğru indirdi. Küfürler savurmaya başlarken aslında beni savuracağını düşünüyordum. Annemin ise şaşkınca bana bakan bakışlarını arkamda olsa da rahatça hissedebiliyordum. Uzatmak istemeyip sırtından indim. İndiğim gibi yüzüne doğru yaklaşarak yanağını öpmeye başladım. Gülüyordu. Ellerimi yanaklarına getirerek sıkmaya başladım. Hala kıkırdamaya devam etmesi beni şaşırtmıştı. Oysa ki 'dur lan' diyerek küfürler savunmasını bekliyordum.

Ve tam da zamanıydı. Kaç yıldır istediğim gamzesine parmak batırma isteğimi gerçekleştiricektim. Ellerimi yanaklarından çekerek işaret parmağımı yüzünde oluşan çukura bastırdım. Annemin bağırışını duyana kadar sanırım her şey fazlasıyla iyiydi. Ama ben Yusuf'u bulmuşken bırakacağımı sanmıyordum. Fotoğraf çekinerek fanlarını kudurtmak şuanda 'en istediklerim' adlı listenin başındaydı. Hızlıca telefonumu aldığımda kilidi açmaya üşenerek kenardan hızlıca kamerayı açtım. Kilit ekranımın Yusuf Aktaş olduğunu görünce gülümsedi. "Lan ekran resminde de mi ben varım?" Ağzından çıkan ilk cümle bu muydu? -_- "İlk söylediğin cümle bu muydu cidden? Söyleseydin ses kaydı alırdım." O hala anırmaya devam ederken bende cümleme devam ettim.  "Bütün yerlerde sen varsın ki." Şaşkın bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum. Sanırım biraz abartarak elliye yakın fotoğraf çekmiştim.
  Galiba artık annemin yanına gitmem gerekiyordu. Ama onu bu kadar kolay bırakmak içime sinmiyordu. Son kez öptüm ve 'Yıldız seni seviyorum.' Adlı bir video çektirdim. Son birkez daha sarılarak "görüşürüz" dedim. Sesimdeki üzüntüyü anlamıştı. O da benim yanağımdan öpüp sarıldı. "Görüşürüz" dedi gülümseyerek. Gülümsemesi beni de gülümsetmişti. El salladı. Dur dur böyle bitemezdi. Elimde olan telefonu tekrar açtım ve kamerasına girdim. Onu çekmek için tam ortaya bastığımda telefonun elimden kayışını hissettim. Yerde kırılmaz camım kırılmış bir şekilde duruyordu. Hani kırılmıyordu lan bu! Hızlıca arkama döndüm ve "Gırdın gırdın" diye bağırdım. Rezillik oysaki elit olmaya çalışmıştım. İdolüm vardı lan benim burada. Yusuf ve Yusuf'un arkadaşları gülerek bize baktılar. Arkamı döndüğümde karşımda annemi gördüm. Şey yani sanırım... Resimdeki kadınla benziyorlardı.
Bana sarılmaya başladığında annem olduğuna emin olmuştum. Hasret gideremezdim burada. Ki ona hemen alışacağımı da düşünmüyordum.