Escaped

Kabanata 9

Kabanata 9: Afraid

Pabagsak na humiga ako sa aking kama at tumingin sa kisame. Mariin akong napapikit nang makita na naman ang mukha ni Aara sa isipan ko. Inis na kinuha ko ang unan na nasa tabi ko at ibinato 'yon sa kung saan.

"Damn it!" I softly cursed.

I sat at the edge of my bed with my head filled with regrets. I know I should have not done that! I hurt her again!

I became insensitive again.

"Jude?" tawag ni Irene sa labas. Hindi ako umimik. Masyadong mabigat ang hininga ko. "I'm coming in," she uttered.

Bumukas ang pinto at pumasok si Irene. Nakangiwi ang kanyang labi na parang kinakabahan sa akin. Gustong kong matawa. Am I that scary to them?

"Y-You okay?" she asked.

"I'm not," I said straight into her eyes. "There is nothing to be okay about, right, Irene?"

I brushed my hair in frustration. My fists were clenched. Parang gusto kong manapak... Gusto kong sapakin ang sarili ko.

"Y-You should have not done that..."

"Oh, Irene. You are already too late. Alam ko..." Ngumiwi ako. "And you should have not done that too."

She nodded her head gently and I could feel how guilty she was just by seeing her melancholic smile.

"I'm sorry..."

"Yes, you should be. We have talked about this, right?" I asked her. Bahagya siyang tumango. "Look what you did, Irene."

"You can be mad at me but not with Aara... She is sick."

Kumunot ang noo ko. "Sick?" Bumali ang leeg ko.

Lumunok siya bago tumango. "Dapat ay siya ang bibili ng gamit niya pero ako na ang umako. Hindi naman ako gano'n kahina para mapahamak sa labas. Pero si Aara? Baka mas lumala pa ang sakit niya."

I bit my bottom lip. The flashback of her pale face when I first saw her earlier played like a lightning strike in my head. I couldn't help but to whisper cusses.

"Damn..."

"She is maybe sick until now..."

Tumayo ako at lumabas ng kwarto ko. Dinala ako ng mga binti ko sa labas ng kwarto ni Aara. Sinubukan kong buksan ang pinto pero nakakandado ito mula sa loob.

"I'll get her a medicine..." Irene mumbled as she made her way to the kitchen.

I let out a heavy sigh before knocking on the door. "Aara? Can I come in?" I asked in a low tone.

There was no response. I waited for another minute but still, I got no response from her.

"Come on, Miss Limpio. Open the door, please..."

"I-I'm okay, Jude..." Her voice was trembling. Parang niyuyupi ang dibdib ko habang nagsasalita siya. "I'm trying..."

Is she crying? Did I make her cry again?

"I'm going to open the door with the duplicate key," I said.

Nung wala akong narinig na sagot ay pumunta ako sa kusina kung saan naabutan kong tinutulungan ni Aling Soreng si Irene sa pagluluto ng soup.

"Pwede po bang makuha ang duplicate key ng kwarto ni Aara?" tanong ko.

Nanatiling nakatingin sa hinahalo niya si Irene. Nagpunas naman ng kamay si Aling Soreng bago may kinuha sa kanyang bulsa. Naglabas siya ng maraming susi at ibinigay sa akin ang isa na malamang ay ang susi sa kwarto ni Aara.