Escaped

Kabanata 15

Kabanata 15: Worried

Nakatingin lang ako kay Thalia habang isinasawsaw niya sa suka ang panglimang stick ng isaw na kinuha niya. Nakapalibot kami sa lalaking nagtitinda ng isaw. Halata na nakasanayan na ng mga taga rito ang pagbili sa kanya. Bahagya akong gumilid para iwasan ang usok mula sa ihawan.

"Sigurado ka bang ayaw mo talaga?" tanong niyang muli sa akin habang ngumunguya. "Hmmm?" Inalok pa niya sa akin ang stick na wala ng laman.

Tipid akong ngumiti bago umiling. Pinanuod ko siyang muling kumuha ng isa pang stick, ibinabad sa suka ng ilang segundo bago inisahang isubo. Napaubo siya dahil sa pagkabila kaya itinuro niya sa lalaking nagtitinda ang samalamig na ibinebenta rin niya.

"Pakibilisan, Kuya Tim. Nabulunan ako..." sabi niya sa nagtitinda.

"Ngayon lang kita nakita, hijo," biglang sabi sa akin ng nagtitinda. Inabot niya kay Thalia ang plastic cup na may samalamig. "Bago ka lang dito?" Tanong niya pa habang nagbibilang ng sukli bago inabot sa lalaking katabi ko.

"May binisita lang po..." sagot ko.

Iniwasan ko ring igala ang tingin ko sa ibang narito dahil sa hiya. Nakatingin sila sa akin at naririnig ko pa ang iba na pinag-uusapan ako. Lumunok ako bago binalingan na lang ng tingin ang umuusok na ihawan.

"Magkano po lahat, Kuya?" tanong ni Thalia bago itinapon sa basurahan ang plastic cup.

"Naanim kang isaw... Bale disiotso tapos limang piso para sa samalamig. Bente tres lahat."

Tumingin sa akin si Thalia. "Twenty-three pesos daw," saad niya sa akin.

Kinuha ko sa bulsa ko ang aking wallet at naglabas ng singkwenta pesos. Humaba ang leeg ni Thalia para sumilip sa wallet ko pero mabilis ding umalis ng tingin. May ibinulong siya na hindi ko narinig. Ibinigay ko ang bayad kay Kuya.

Kukunin ko na sana ang sukli na inaabot ni Kuya nang maunahan ako ni Thalia. Ngumiti ito sa akin bago ipinasok sa kanyang bulsa ang pera. Tumaas pa ang kilay niya.

Napabuntong-hininga na lang ako. "Pwede na ba kitang makausap ngayon?" Nakangiting tanong ko sa kanya. "Hindi na siguro drained ang energy mo."

Napapikit ako nang dumighay siya sa harapan ko. Humalakhak siya. "Ang arte mo!" sinapak niya pa ang balikat ko. "Tara na nga. Balikan na natin 'yong sasakyan mo baka napagtripan na nila 'yon at nawawala na ang isang gulong."

"Nagugulat ang bisita mo, Thalia. Dahan-dahan ka lang..." natatawang sabi ng nagtitinda sa kanya.

Hinila na ako ni Thalia papunta sa sasakyan ko. Sumandal siya sa harapan habang ako ay nanatiling nakatayo sa harapan niya. Bumagsak ang tingin ko sa kamay niya nang pasadahan niya ng kamay ang sasakyan ko.

"Alam mo bang pangarap ko ring magkasasakyan?" tanong niya sa akin.

Bumali ang leeg ko. Medyo curly ang buhok ni Thalia at may taas na katamtaman lang. Kayumanggi ang kulay ng balat. Dahil sa suka ay halos mamuti na ang kaninang pulang-pula niyang labi.

"Sabi mo kayo ang may-ari ng apat na palapag na apartment na 'yon? Bakit hindi ka pa makabili ng sasakyan?" Paunang tanong ko. "Sigurado naman akong malaki ang kinikita ninyo."

Tumawa siya bago tumayo nang maayos. "Maliban sa hindi sa 'kin napupunta ang mga pera dahil malamang na may magulang ako na siyang nagpapatakbo ro'n... Hindi pa nagbabayad ang iba." Umikot ang dalawang bilog sa kanyang mga mata. "Jusko! Kapag siningil ay sila pa ang galit."

"Kailan pa lumipat sa inyo si Aara?" tanong ko.

"Magtatatlong linggo na rin... Wala pa ngang downpayment ang bruhang 'yon! Buti na lang ay kaibigan ko siya at napakiusapan ko si Mama."