დიდი ხანი ვფიქრობდი,ვერ ვაცნობოერებდი რა დამემართა.გაოცებულმა გავიხედე სკოლის ეზოში და დავინახე შენობისკენ მომავალი მოსწავლეები.ამ დროს გამახსენდა დედაჩემის სიტყვები,მაგრამ სწავლაზე ვერ გადავერთვებოდი,როდესაც ჩემი გონება ერთი ადამიანით იყო დაკავებული.გული სასწაულად მიცემდა,ასე მეგონა მალე შეტევა დამემართებოდა. მოსწავლეები შემოვიდნენ სკოლის დერეფანში,ყურადღებას არავინ მაქცევდა,ჩემთვის ნამდვილად არავის ეცალა. უეცრად მესმის ხმა,რომელმაც გამომაფხიზლა ღრმა ფიქრებისგან: -გამარჯობა.ყველაფერი რიგზე გაქვს? და მხარზე ვიგრძენი მძიმე ხელი,რომელიც საოცრად ცხელი იყო.შეტრიალება არც მიცდია,ვიფიქრე სხვაში შევეშალე,მაგრამ მან განაგრძო: -გავიგე ახალი გადმოსული ხარ. ცოტახანში მძიმე ხელს ვეღარ ვგრძნობდი მხარზე,მეგონა ის წავიდა,მე შევრიალდი და დავიახე ბიჭი,რომელიც საკმაოდ მომხიბვლელი იყო. -გამარჯობა.დიახ მე ახალი ვარ.ყველაფერი როგზეა,უბრალოს ვღელავ,რადგან პირველი დღეა ახალ სკოლაში. თავის გამართლებას ვცდილობდი,რათა მას არაფერი ეეჭვა.ყოველი შემთხვევისთვის ასე ვამჯობინე. მან გაიღიმა და მიპასუხა: -ძალიან კარგი.ჩვენ ერთ კლასში ვიქნებით.ამ კლასის პრეზიდენტი მე ვარ,მასწავლებელმა წინასწარ მითხრა შენ შესახებ.მოდი ნუ დავაგვიანებთ და წავიდეთ კლაში.გაკვეთილი ხუთ წუთში დაიწყება. -კარგი წავიდეთ. ჩვენ წავედით კლასისკენ,ვგრზნობდი მე მიყურებდა,ალბათ ხვდებოდა,რომ რაღაც მოხდა.სახეზე გავწითლდი,მაგრამ მისთვის არ შემიხედავს. კლასში შევედით,მასწავლებელი დაფასთან იდგა,მოსწავლეები ისხდნენ.მე ვუახლოვდებოდი მასწავლებელს,რათა თავი წარმედგინა ახალი კლასელებისთვის.უეცრად ჩემი მზერა გაჩერდა 1 მერხზე,რომელიც თავოსუფალი იყო,მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია.დრო იყო საუბარი დამეწყო საკუთარ თავზე,ღრმად ჩავისუნთქე,მოვემზადე და დიდი გაჭირვებით დავიწყე: -გამარჯობა,მე ვა... ხმა გამიწყდა.კლასში შემოვიდა ის,ვიზეც ნახევარი საათის წინ ვოცნებობდი.ჩვენი მზერა ერთმანეთს შეხვდა,ირგვლივ ყველა გაქრა.ახლა მხოლოდ მას ვხედავდი და ვგრძნობდი მთელი სხეულით თუ როგორ მოძრაობდა სისხლი ჩემში,როგორ მიცემდა გული.მისი თვალები დაჟინებით მიყურებდა სულში,თითქოს ჩემზე გაბრაზებული იყო.გული მიცემდა,ასე მეგონა გული წამივიდოდა ამ წამს.რეალურად ვხვდებოდი,რომ ჩვენს შორის არაფერი იქნებოდა და ეს სიმართლე გულს მიკლავდა.საკუთარ თავს ვერ ვცნობდი,საკლასო ოთახი გაქრა და ჩემ თვალწინ მხოლოდ ის იყო,ის ვისი სახელიც არ ვიცოდი და ის,ვინც ასე უცებ შემიყვარდა.გული მტკიოდა,მაგრამ მაინც მისი მოალერსე ტუჩები მახსენდებოდა ჩემ სხეულზე.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
