Being afraid for the unknown is the hardest fight than facing a real monster. At least that's what Kian felt the moment he opened his eyes after the unexpected event. He was welcomed by darkness, an endless void. He lost his sight. A tragic thing, i...
KANINA pa tulala si Kian. Malayo ang tingin-or so as if may paningin pa siya. Anyway, as I was narrating malayo ang isipniya. Nakapilig ang ulo niya sa kanan kung saan ang bintana. Kung titignan, parang nakakakita pa siya. Kasi naman eksaktong sa bintana siya nakatingin - nakaharap.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Tatlong araw na siyang ganyan. Simula ng matapos siya sa paghi-hysterical ay hindi na siya nagsalita. At because of what happened, we didn't went to the ball. Sayang naman 'yong damit ko. Pinaghandaan ko pa naman! But that doesn't matter. Kian needs us the most. We need to be in his side.
Tatlong katok ang pumutol sa katahimikan sa kwarto. Tumayo si tita Mae para pagbuksan ito. Bumungad si Tita Grace at Tito Marco, parents nila Arthur at Raquel. Tumayo ang magkambal sa pagkakaupo sa couch at lumapit dito para makipagbeso.
"Salamat sa pagdalaw." Tita Mae lead them to sit in the opposite couch where we're sitting.
"Ano ka ba. Wala 'yon. Pasensya na at ngayon lang kami nakadalaw. Kakauwi ko lang kasi galing France." Paliwanag ni Tita Grace. She glance at me, "Oh! Andito ka pala Katie. Kamusta?"
"Maayos po Tita. Kayo po?" I smiled at the both of them.
"Ay naku! Busy. Pero, teka, " nagpalinga-linga siya sa paligid parang tila may hinahanap. "Asan. . ."
"Si Kian po?" Dugtong ko. "Ayon po. Tulala." Nginuso ko si Kian sa kabilang room na isang pader lamang ang naghihiwalay dito sa mini sala.
"Poor boy." Malungkot na komento ni Tita Grace. "Kelan ang labas niya dito?"
"Mamayang hapon, Grace." Sinabayan ng ngiti ni Tita.
"Ano nang plano niyo?" Sa wakas nagsalita na si Tita Marco. "Are you going to find an eye donor? If so, we can help."
"Salamat. Ganun din ang plano ko. But I don't know where to start."
"We can help you find a donor. Don't worry. Kian is a strong kid. It will be awhile til he can see again." Nakakanose bleed talaga magsalita si Tito. May lahing kano kasi ito.
"Thank you ,Marco. I really appreciated it."
"Ok. We will take our leave now. I'll also ask my friends in L.A to help me. I know a doctor there." Tumayo na sila tito Marco at tita Grace.
Niyakap ni tita Grace si tita Mae at nakipag- shake hands naman si tito sa kanya. Nakipagbeso kaming mga bata sa kanila bago sila umalis. Napatingin naman ako kay Drake na tahimik na tumayo at lumapit kay Kian.
