Death. ||JiKook||

5. Bölüm

Taslakta ki bölümlerin hepsini bir anda atasım var ama ileride bölüm yazamadığım zamanlar ne bok yicem jfjdjdjd

"O harflerin anlamı ne olabilir ki? " dedi Hoseok kahvesini içerken. Uyku düzenleri iyice bozulduğu için bol bol acı kahve içiyordu.

"Birisi kendi baş harfi. Diğeri kardeşinin, dostunun yada sevgilisinin baş harfi olabilir. "

Jungkook anlamıyordu. Bu cinayet kafasını oldukça karıştırıyordu. Nasıl işleniyordu? Kimler yardım ediyordu? Delilleri nasıl ortadan kaldırıyorlardı?

Bir cinayetin bu kadar kusursuz işlenmesi imkansız gibi bir şeydi.

"Jimin nerede? " diyerek konuyu değiştirdi.

Hastaneden çıktıklarında Jimin ufak bir işi olduğunu söyleyip yanlarından ayrılmıştı. Aradan 3 saat geçmişti ama görünürlerde yoktu.

"Dostum sence de Jimin ile çok  ilgilenmiyor mu? " dedi Hoseok Taehyung'a sırıtarak. Taehyung da gülerek devam ettirdi.

"Kesinlikle ilgileniyor. Belki hoşlanıyor bile olabilir. "

Jungkook sesli bir küfür savurup elindeki kalemleri Taehyung ve Hoseok'a fırlattı. Jimin ile ilgilendiği yoktu. Hele hoşlanma söz konusu bile olamazdı. Haz etmediği biriydi Jimin. Ne diye ondan hoşlanacaktı?

Jungkook sinirle gülüp gözlerini devirdi. Tek derdi şu cinayeti çözmekti. Her ne kadar istemese de Jimin ile birlikte hareket etmek zorundaydı. Çünkü Jimin kendisi gibi soğuk kanlı ve cesurdu.

Kapı açıldığında üçlünün bakışları içeri giren Jimin'e döndü. Jimin başını eğip selam verdikten sonra masasına oturdu. Üçlü birbirlerine kısa bir bakış atıp önlerine döndüler. Hesap sormaya hakları yoktu sonuçta.

"Şu cinayet işini ne yapacağız ya? İlk defa elimiz kolumuz bağlı. "

"Bilmiyorum ama elimizi çabuk tutmamız gerekiyor. Katil yeni cinayetler işledikçe işimiz zorlaşacak. Şuan elimizde bir cinayet varken bu durumu iyi değerlendirmeliyiz. "

Jungkook cesedin görüntüsü gözlerinin önünde gelince titremesine engel olamadı. Korktuğundan değildi. Jungkook hiçbir şeyden korkmazdı. Ama bu cinayet onu  tedirgin ediyordu.

"Hepimizin ailesi var. Ya bir gün onların başına bu olay gelirse? Kendi ailelerimizin cinayet vakalarını mı çözeceğiz? " dedi Hoseok.

"Bunları yapan orospu çocuğunu bulacağım ve feriştahını sikeceğim. "

Jungkook sinirle yerinden kalkıp odadan ayrıldı. Kendisine selam veren kişileri es geçip şubeden çıktı. Yüzüne vuran sert rüzgar ile gülümsedi.

Ellerini cebine yerleştirip rüzgarı hissetti. Yoldan geçen insanlara dikkatle bakıyordu. Daha sonra hatırlayacağını bilse dahi izlemeye devam etti. Belki aralarından birinin vakasıyla uğraşacaktı?

Jungkook saatlerce olduğu yerde durdu.

Hava kararmaya başladıkça insanların sayısı da azalmaya başlamıştı. Hızlı adımlarla evine gitmeye çalışan insanları izledi ve kendine küfretti.

İnsanlar her şeyin farkındaydı. İnsanlar insanlardan korkuyordu.

Cinayet vakalarını biliyorlardı. Bu yüzden hava karardığında evlerinden ayrılmıyorlardı. Jungkook bu yüzden kendine kızıyordu işte.

İnsanların güvenliğini sağlamak için bu mesleği yapıyordu. Gündüz gece fark etmeden rahatça hareket edebilmeleri için bu mesleği yapıyordu. Ama sikik insanlar o kadar fazlaydı ki hepsini yakalamak zordu.