• 1. Bölüm •

30 7 0
                                    

Pişman olmak korkaklara göredir.
Berbat şeyler yaşanabilir , alış buna.
-CALIFORNATION

___________○______________

Yatakta doğrulduğumda bir aydır olduğu gibi oldukça mutsuzdum. Kendi mutsuzluğumun yanı sıra Uras'ın ölümüne de çok fazla üzülmüştüm.

Bir inşaatın yedinci katından atlayarak intihar etmişti ve ben cenazesine gitmedim. Bazı şeyleri aştığımızı sanıyordum. Ve anlatacağına inanmıştım.  Ama o korkak intihar etmeyi seçmişti.

Yazlıkta üç gün kadar kalabildim sonraki bir aydır evdeyim.

Kesinlikle bugün yeni bir şey deneyeceğim.

Dışarı çıkacağım.
Kimseyi umursamadan. Bir partiye katılacağım bu gece.

Evde kıyafet çıkarıp diğerini giyiyordum. Daha  çok zaman geçirmek için yapmıştım bunu. Saatlerce makyaj yapıp sildim. Makyaj yapmayı sevmiyorum ama bu gece özellikle yaptım. Sabah bir etkinlik bildirimi geldi. Bana oldukça yakın bir yerde parti  vardı. Buna gideceğim.
Tanıdığım  biri değil aslında partiyi  veren.
Zaten onun için gidecektim.
Tanınmıyordum!

Oysa Yıldız Kilotlu Kız  olarak fenomen olmuştum. Yerli , yersiz , arsız , aşağılayıcı  birçok mesaja maruz kalmıştım.
Bir buçuk ay oldu . Unutulmadı.

-

Saat sekiz olduğunda  bir partiye gidecek  kadar hazırdım.

Şoför  beni partinin yapılacağı evin önüne bıraktığında indim ve eve doğru adımladım.

Araba sokağın başında sola dönerek gözden kayboldu. Ben aradığımda almaya gelecekti. Çok geç olmadan arkama bakmadan kaçsa  mıydım ?

Hayır Uras gibi kaçmamalıydım. O olaydan sonra ilk defa kalabalık bir ortamda bulunacaktım ve açıkcası tepkileri merak ediyordum.

Önümdeki kalabalıkla beraber içeriye girdim.  Kendimi kasmaktan neredeyse adım atamayacak hale  gelmiştim. 
Aradan geçen yarım saat sonra kimse bana bakmıyor ilgilenmiyorken rahatlamaya başladım. Evet burada rahat olabilirdim.

Etrafıma göz gezdirdim, geldiğimden beri bir kaç kere daha bakıştığım çocukla gözlerimiz yeniden buluştu. Bu sefer küçük  bir tebessüm gönderdi. Aynı şekilde   gülümseyerek karşılık verdim ve bakışlarımla yine etrafı seyre daldım. 

"Selam . "

Arkamı dönüp baktım . Az önceki çocuk elinde içecekle yanıma gelmişti.

"Selam. "

"Birşeyler  içmek  ister misin ? Sohbet ederiz hem. "

"Olabilir. "

Elindekini bana uzattı. Hmm içki ısmarlıyordu.

"Adım  Onur. " dedi elini uzatarak.

"Bende Alkim. "  uzattığı elinin içine bıraktım elimi.

"Memnun oldum. Seni buralarda hiç görmedim öncesinde . "

"Bende  seni hiç görmedim. " dedim  gülerek.
Gülümsedi. "İçmeyecek misin? "

O zaman elimdeki içkiyi unuttuğumu farkettim. Başımla onaylayarak yarısına kadar içtim.  Yüzüm buruşmuştu.

"Aramız yok galiba.  "

"Çok sevmem. "  kalan yarısını da tek dikişte bitirdim.

Ona baktım gülüyordu.

Bense..

Gözlerim kararıyor yer ayaklarımın altında kayıp gidiyordu. İleri geri adım attığımda az önce tanıştığım çocuğun elini belimde hissettim.

"Ne içirdin ?.." dedim neredeyse fısıldayarak.

"Merak etme sadece  eğleneceğiz yıldız kilotlu kahraman. "

"Hayır.. yapma. " sesim iyice gitmişti. Bu gürültüde duyduğunu da sanmıyordum. Endişenin yanı sıra bambaşka bir duyguyu da tadıyordum. Bedenimi yavaşça istila eden bir  duygu . Sanki.. sanki..

Sanki bulutların üzerindeymişim gibi.  Uras gibi.

O an için endişelenmeyi bıraktım ve huzura daldım. Bedenimi hafiflemiş gibi hissediyordum. Bilincim henüz yerindeyken üzerimdeki elleri hissettim , son bir çabayla "Yapma .. istemiyorum.  " dedim.

Sonrası yok.

Sonrası  huzur .

SİYAH ve BEYAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin