Anonim: Seni seviyorum.
Furkan: Ne zaman vazgeçeceksin?
Anonim: Beni anladığında.
Furkan: Seni anlıyorum tamam mı?
-Artık yazma.
Anonim: Kim olduğumu merak etmiyor musun?
Furkan: Seninle ilgili hiç bir şeyi merak etmiyorum anladın mı?
-Sadece hayatımdan def olup gitmeni istiyorum.
Anonim: Neden ama?
Furkan: Sevmiyorum seni.
------------------
Yüzüme her zamanki gülümsememi kondurup telefonumu kapattım. Ayaklarım benden bağımsız olarak babama giderken korkuyordum çünkü ölecektim. Bilmediğim bir nedenden dolayı benden nefret ediyordu ve ben ona rağmen saygı gösteriyordum çünkü babamdı. Barın önünden geçerken sürekli telefonu kontrol eden Furkan'ı görmem ile adımlarım yavaşladı. Merak ediyordu. Elim telefonuma giderken duraksadım. Eğer ona yazarsam geri döneceğimden emindim. Gülme sesleriyle bakışlarım tekrar ona kayarken Denizle gülerek sohbet etmesi sinirlendirmişti.
Anonim: Ben kim miyim Furkan?
-Karşına bak.
Bölümün kısalığı için üzgünüm. Yeni bir hikaye ile ilgileniyorum ve biraz beni uğraştırıyor :)
Anonim'in kurgusunu unuttuğum için şuan doğaçlama gidiyorum ne olursa artık sjcdfjdksn
Ah unutmadan, yorumlarınızı ve beğenilerinizi unutmayın.
