Uzandığım yerden kalkarken üstüme yapışmış olan kumları silkiyordum. Buraya ne zaman ve nasıl geldiğimi hatırlamazken ayaklarım beni bir yere götürüyordu. Gözlerimi ileri doğru dikerken kimseyi görmüyordum ama bir takım sesler duyuyordum.
"Ah! Hastalar beni çok yordu Anonim." Bu ses kime aitti ve kimle konuşuyordu. Anonim diye bir isim duymamıştım daha önce ve oldukça ilginç gelmişti. Sese doğru ilerlerken geriye doğru baktım ve kalktığım yerde olduğumu fark ettim. O kadar yürümüştüm ve hala aynı yerde miydim yani? Neler oluyordu?
"Uyanmalısın Anonim." Sesi tekrar duyunca başımı kaldırdım. Burada benden başkaları da mı vardı?
"Kim var orda?" Bağırmak istemiştim ama sesim fısıltı şeklinde çıkmıştı. Neden konuşamıyordum? Ben kimdim? Burada ne işim vardı? Kafamdaki sorular gittikçe artarken başıma bir ağrı girdi. Olduğum yere düşerken ağlamaya başladım.
"Lütfen, uyan artık Anonim." Ses daha da yakından gelirken başımı kaldırdım ama yine kimseyi görememiştim.
"Furkan, artık gitmeliyiz dostum nöbetimiz bitti." Başka bir ses daha duyunca yeniden ayağa kalktım. Bu ismi sürekli duyuyordum kafamın içinde. Denize doğru adımlamaya başladığımda ilerleyebildiğimi fark ettim.
"Lütfen lütfen lütfen." Anımsadığım sesi tekrar duyunca benimle konuştuğunu anlamıştım. Ama neden onu göremiyordum?
"Son şansımız Anonim uyanman gerek, seni kaybetmek istemiyorum." Ben uyumuyordum ki. Neden sürekli uyanmamı söylüyordu?
Ayaklarım deniz suyuyla buluşunca refleks olarak parmaklarım hareketlendi. İyi hissetmeye başlayınca adım atmaya devam ettim. Gülümsemeye başladığımda koşmaya başladım. Birden tuhaf sesler duyunca olduğum yerde kaldım. Rahatsız edici bir sesti. Ellerimle kulağımı kapatır kapatmaz denizin altına çekildim. Çok fazla ilerlemediğim halde batıyordum. Nefes almam zorlaşınca gözlerimi kapatıp kendimi boşluğa bıraktım.
"Anonim, uyanmalısın." Fısıltılı sesini duyunca kendimi yukarı atıp gözlerimi açtım.
Etrafıma bakınca artık denizde olmadığımı fark ettim. Ben yine neredeydim? Başımda iki adam dikiliyordu ve bir şeyler söylüyorlardı ama ben anlamıyordum. Aklımda tek bir şey vardı o burada mıydı?
"Furkan!"
"Anonim!"
