Başımın Tatlı Belası(DÜZENLENİYOR)

-Sevgilimle ilk günlerimiz-

Selam arkadaşlar...Çok geç kaldım biliyorum ama okulun son günlerini bir tane hocaya küfür etmekle geçirdim,sinirim anca yatıştı.O karı yüzünden teşekkür alamıyorum.Aranızda liseye yeni geçecek olan varya böyle bir hocanız olursa ve sizimn teşekkür almanızı ayrıca sizi baraj dersten bırakırsa evine molotof atın plisss...

Multimedya--Selin ve giydiği kıtafetler

Şarkı----Passenger-Let Her Go....

İyi okumalar...

Sıcak bir yaz günüydü desem yalan olur çünkü hava buz gibiydi.Rüzgar dalgaların yönünü değiştirmek istercesine sert esiyordu.Ve bu benim uykumu bölmüştü.Dün geceyi aklımdan çıkartamıyorum.Nasıl davranmalıyım?ne yapmalıyım?biz şimdi neyiz?bunları düşünmekten uyuyamamıştım.Yağız bombayı patlatmıştı ve ortalığı toplamak bana kalmıştı.

Her sabah yaptığım gibi önce tuvalete gittim.Gözlerimden uyku akıyordu,sanki bi kukla gibi oynatılıyordum ne yaptığımın bile farkında değilim.Gece çişimin gelmesine rağmen belki yağızla karşılaşırım diye tutmayı başarmıştım ve şimdi zehiri salma zamanı gelmişti.

İnsan çişini yaparken bile rahatlıyor.Bu rahatlamayla uykum daha çok bastırdı.Gözlerimi kapatacağım sırada kapı açıldı,uyku sersemi olduğum için yavaş çekimde kapıya baktım.Yağızmış.NE?YAĞIZ MI?yağız gülmeleri arasından "par-ahah-don,kapıyı-ahah-kilit-ahah-lememişsin"diyerek kapıyı kapattı.HAYIRRR!!!Şimdi ben yağıza tuvalette mi yakalandım!!Lanet olsun böyle sahneler dizilerde oluyordu ve ben gülmekten yerlere yatıyordum ama gerçekte olunca insanın gülesi gelmiyordu.

Ayak sesleri giderek uzaklaşınca hemen tuvaletten çıktım ve kendimi odama kilitledim.Şuan ağlamaktan şişti bütün yüzüm,ayrıca bütün yatağımda peçetelerle dolu.Ben ne bekliyordum ki?tabiki rüyayla olmak ister.Onun yerine beni sevebileceğini düşünmek zaten aptalıktı.Ben güzel bile değilim.Yağız,elif abla ve dayım kapının önünde durmuş,beni dışarı çıkarmaya çalışıyorlardı.Yağız"selin hadi çık artık,birşey görmedim ben,gel kahvaltı yap."elif abla tatlı tatlı"canım,hadi birşey olmaz,siz kuzensiniz,utanmanına gerek yok"dayım elif ablayı destekleyerek "evet,hadi selimcim"diyerek beni ikna etmeye çalışıyorlardı.Bense onlara böğürerek ve ağlayacak cevap veriyordum.Herşey , tamam o kadar ısrar ettiler ve açlıktan ölüyorum yani dışarı çıkaracaktım ama elif abla anahtar kelimeyi söylemişti ve ben o kelimeden nefret ediyorum,ayrıca bilmiyor olabilir ama biz akraba değiliz.

Yavaşça yataktan kalktım ve kapıyı dinlemeye başladım.Yağız"anne sen babamı al git,ben selini çıkartırım."ayak seslerinin uzaklaşmasıyla yağız dayımları gitmeleri konusunda ikna etmiş gibiydi,cevaplarını duyamamıştım heralde sessizce başlarını sallayıp gitmişlerdir.Kapının ömür ucundaki yağızın sinirlendiğini anlamıştım,keçilerini saymaya başlamıştı.Bir nefes 1,bir nefes 2,bir nefes 3... 10'a kadar sayınca sakinleşiyordu.Keşke benim utancımda böyle sayınca gitseydi o zaman 100'e kadar bir çırpıda sayardım.

"bak,ben annemlerle alışverişe gidiyorum,sende ne olur aşağıya in ve birşeyler ye.Tamam mı sevgilim?"şuan her ne kadar dışarı çıkıp boynuna atlamak istesem de sadece kapıya doğru eğilip"tamam"dedim.Kendimi tekrar yatağa attım.Biz şimdi çıkıyormuyuz?Yağız ve ben?rüya gibi.Uyanmak istemiyorum.Keşke ona doya doya sarılabilsem,kokusunu içime çeksem güçlü kollarıyla beni sarsa güvende olduğumu bilsem.Herkese benim sevgilim olduğunu duyurabilsem.

Hayaller,hayaller,hayaller...

Bir süre daha bekledikten sonra burnumun bir deliğinde mendil ve beni kandırma ihtimaline karşı hala evdeyse ağlayıp sümüklerimi silmek için elimde de bir mendille aşağıya indim.Ev gerçekten boştu.Mutfağa gidip dolabı açtım,elimde sütle arkamı döndüğümde kahvaltı tepsisi duruyordu.Bir kuş sütü eksik denilen cinstendi.Sütü tekrar dolaba koyup,büyülenmiş bir halde masaya oturdum.