Başlıktan da anlayacağınız üzere devam edeceğim kitaba ama 1 haftalık bir ara vermeye karar verdim sonra yayınlayacağım ayrıca okul açılacağı için ve 11.sınıfın sitresinden dolayı bölüm yayınlama da gecikebilirim lütfen anlayış gösterin.
Hepinize hikaye yaptığınız yorumlar ve votelar için teşekkür ederim bu kadar fazla ilgi görmesini beklemiyordum,sadece yazıyordum.Hepinize ilginiz ve vaktiniz için teşekkür ediyorum.
Multimedya ve şarkı var..
Şarkı---You&I----One Direction
Bu bölüm BAŞIMIN TATLI BELASI AİLESİNE....
Annemlerle biraz daha hasret giderdikten sonra dinlenmek için odama çıktım.Ama yeterince hasret gidermiş olmalıyız ki annem söylenmeye başladı"selinn,valizini boşalt kırışmasınn kızım ben ütülüyorum onları."cevap vermeyince anneye cevap verilecek,cevap verince sen beni geçiştiriyormusun oluyor.Risk alarak tamam diye aşağıya bağırdım.Sanırım hasret hala sürüyor yoksa hemen cevap verirdi.Bu aralar annemi üzmemeye karar verdim,hamile olduğu için.
Kendimi yatağa yüzüstü fırlattım.Bir süre daha Yağız'ı düşündükten sonra telefonuma mesaj geldi.
1 yeni mesaj öküzüm'den
"Bilgisayarı aç."insan bir nasılsın felan der.Öküz diyince de kızıyor.Aslında onu bilgisayarın başında bekletmek var ama dayanamadım ve leptobumu masanın üstünden alıp tekrar oturur pozisyonda yatağıma geçtim.Biraz bekledikten sonra Skype'dan görüntülü konuşma isteği geldi.Gitmeden birbirimize bütün teknolojik bilgilerimizi vermiştik.Bakalım nereye kadar gidecek böyle.
Ellerimle saçımı düzelttikten sonra isteği kabul ettim.Onun yüzünü görmek o kadar iyi geldi ki.Bir anda cehennemden cennete düşmek gibi.Yada acınası bir hayat sürdükten sonra sonunda önünde beyaz ışığın bütün ihtişamıyla duruyor olması gibi.Huzur verici.
Onun o tanıdık odası maviler kaplı yatak örtüsü ve pencereden sızan ışığın yüzünü aydınlatması.Sadece birbirimize bakıyorduk,özlemle birbirimize bakıyorduk.Sanki hayatımızın son anlarıymış ve günün sonunda birimiz gözlerini yumacakmış gibi.En sonunda konuşan o oldu.
"Yeni mi geldin."gülüyordu,gülüyordum ama içim kan ağlıyordu.Onu bırakmasamıydım?
"Hıhımm."
"Özlemiş misin?"
"Hıhımm,özlüyorum."
"Özlüyorum."
"Ee değişen birşey oldu mu?"
"Aslında evet,oldu."
"Ne oldu?"
"Gittin."sadece bir kelime beni parçalara ayırabildi.Yağızdan ayrıldığım anda yanlış karar verdiğimi anlamıştım.Daha ayrılalı saatler oldu ama kalbimdeki acı ve özlem beni ona çekiyor,onu hergün görmeye o kadar alışmışım ki nereye baksam onu görüyorum.Acaba o da öyle mi?Belki biraz daha ısrarla izmir'e gidebilirdim ama bu bencillik olurdu.Hem kendime hem aileme karşı.Annemin şuan da en çok bana ihtiyacı var.Eğer bebeğini yani kardeşimi kaybederse bunu tek başına kaldıramaz ona destek olmalıyım.Kendime de bencillik yapmış olurum,sonunda istediğim okula girebilecek ortalamaya sahibim ve eğer izmire gidersem akvaryumdan alınıp kovanoza konulmuş bir balık gibi hissedeceğim,yanlız.Yanımda yağız olacak ama sevdiğim birşey yapıyor olmayacağım.Bunun için yağızı suçlayacağım,böyle olacağına aramızda mesafeler,saat farkları olsun katlanabilirim.
"Imm şey yarın mı dönüyorsunuz?"
"Evet annem daha iyi hissediyor,yorgunluğunu üstünden attı toparlanıyoruz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Başımın Tatlı Belası(DÜZENLENİYOR)
ChickLitSelin zorlu geçen bir lise döneminden sonra hak ettiğini düşündüğü tatil için çabalayıp izin almıştı.Deniz,kum,güneş ve kitaplarıyla huzurlu bir tatil diliyordu. Yağız ona yapışan kızdan bir süreliğine kurtulmuştu ve anında kendini özgür bir insan o...
