Codziennie o ósmej,
Stoję obok ciebie.
W ciasnym autobusie.
Czuję się jak w niebie.
Każdy Twój oddech,
W ciszy rachuję.
Ktoś woła Twe imię,
Zapamiętuję.
Kierowca hamulcem
Łączy nasze ciała.
A może to jest znak,
Żebym była śmiała?
Więc chcę przepraszać,
Zagadać do Ciebie.
Nagle autobus staje.
I znowu chęci grzebie.
~~28.02.18r.~~
CZYTASZ
~Czarno-białe Serce~
PoetryPraca bierze udział w konkursie literackim "Splątane Nici" organizowanym przez @adriananitniteczka Czasem budzę się o 5 rano i moje myśli układają się w rymy ;) Niektóre z tych wierszy powstały kiedyś, a niektóre tworzą się na waszych oczach. Łączy...
