Świadomość ma płacze,
Łzami krwawymi,
Bo inny kolor,
Już nie dla niej jest.
Nie obarcza nikogo,
Problemami swymi.
Zdusza w sobie,
Cierpienie i lęk.
Kiedyś było inaczej.
Miło, beztrosko.
Od dnia do dnia,
Szło się z radością.
Teraz nicość przemożna,
W duszę wbity cierń.
Tylko szkarłat pozostał,
Tylko on przebija czerń.
~~25.03.18.~~
CZYTASZ
~Czarno-białe Serce~
PoetryPraca bierze udział w konkursie literackim "Splątane Nici" organizowanym przez @adriananitniteczka Czasem budzę się o 5 rano i moje myśli układają się w rymy ;) Niektóre z tych wierszy powstały kiedyś, a niektóre tworzą się na waszych oczach. Łączy...
