[ Harlene's POV ]
"Coffee Man" tawag ko sa kanya, "Sino ba siya?" sabay turo ko sa larawan.
Nandito kami ngayon sa kwarto nung minahal niya dati.
Nagulat ako ng sumagot siya, "Steffanie" sabay tingin niya sa akin, "Xerves"
Nagulat kami nung bumukas yung pinto.
"Si Steff Xerves?" may bakas ng pag-aalinlangan sa boses ko ng banggitin ang pangalang iyon.
Pumasok siya at dumiretso sa kama niya. hinibad niya ang kaniyang sapatos at kinuha yung cellphone niya.
"Arrrgh. Di pa ayos yung magoo-audition."
Sa Audition ko nakilala si CEO, napangiti naman ako ng maalala ko iyon.
"Harlene," napatalon ako, "Lapitan natin yung desk niya." sasama pa ako sa kabalbalan niya.
"Coffee Man, bakit ganun?" tanong ko sa kanya.
"Coff--" napahinto ako, naagaw ng isang singsing ang atensyon ko.
"Ayun." sigaw ni Coffee Man, "Har--" napahinto din siya. "Kilala ko iyang singsing na iyan." tuloy pa niya.
Naglakad siya palapit sa akin, kinuha yung singsing sa akin, 'Ito nga iyon.. Ito nga yung bigay niya sa kanya."
Paano niya binigay? *Gasp*
"Paano mo binigay?" tanong ko sa kaniya.
"Ganito." pinatong niya sa lamesa. "Ganyan ka dali."
Nagulat kami ng pumasok si Steff, may kausap sa cellphone.
"Hello," she became skeptic. "Ah, Daryll, I mean Sir Daryll."
BINABASA MO ANG
Three Chances
Teen FictionShe's my Everything. My World. My Girl. My life. Until the day comes, hindi ko na sya matandaan. Hindi ko na siya makilala. Darating pa ba sya? Masasagot ba lahat ng tanong ko tungkol sa buhay ko?
