Kεφάλαιο 13o

15 4 2
                                    

Πριν προλαβω να πω κατι μια καινουργια φιγουρα εμφανιζεται στο χωρο. Ενας αντρας ψηλος ξανθος με καφε ματια και λιγα γενια. Σιγουρα πολύ πιο διαφορετικος από εμας αν και είναι πανω – κατω στην ηλικια μας. Για μισο λεπτο...αυτόν καπου τον εχω ξαναδει.

Αυτος δεν ηταν εκεινη την νυχτα εξω από το δωματιο μου και μιλουσε με τα παιδια; Τι στην ευχη γινεται εδώ; Τι κανεις αυτος εδώ; Και για ποιον πουστη λογο με κοιταει τοσο επιμονα; Φφφφ Αμελεια ηρεμησε όλα καλα, είναι όλα καλα.

Προχωρησα και πηγα στο ψηγειο πηρα να φαω κατι και καθισα διπλα στην Κριστινα. Ο αγνωστος συνεχισε να με κοιταει επιμονα και ο Βαγγελης απλα καθοταν απεναντι μου και δεν εδινε σημασια στον φιλο του. Μαλλον ειχε κατι ενδιαφερον το κινητο του και το κοιτουσε με τοση προσηλωση όπως και το ιδιο ισχυει και για την Κριστινα ετσι κατι επρεπε να κανω.

'Εμ γεια σου, εεε με λενε Αμελεια, εσενα;' Και του απλωσα το χερι

'Χαρηκα, και αντιο, Βαγγελη μην ξεχασεις να μου στειλεις πληροφοριες για το πραγμα' και ετσι σηκωθηκε και εφυγε χωρις να μου πει το ονομα του.

Μολις ακουσα την πορτα να κλεινει σηκωθηκα από τον σκαμπο που καθομουν και αρχισα να πηγαινω προς το δωματιο μεχρι μου μια φωνη με σταματησε και προφανως ηταν του Βαγγελη

'Που πας μικρη;'

'Στον διαολο' και συνεχισα την κατευθυνση που ειχα. Μεχρι να φτασω στο δωματιο ακουγα τον Βαγγελη να γελαει και όταν εφτασα στο δωματιο μου του λεω

'δεν ειδα καπου το αστειο'

'Μικρη αν ερθω δεν θα σε γλυτωσει ουτε η Κριστινα γιαυτο κανονισε να μεινεις μεσα στο δωματιο μεχρι να φυγουμε'

'οπα ρε αντρα ανατριχιασα' και με το που ακουσα μια καρεκλα να πεφτει κατω εκλεισα γρηγορα την πορτα και την κλειδωσα με αποτελεσμα να γινουε κωμικα προσωπα για καποια λεπτα και αρχισαμε να γελαμε και οι δυο.

Η ωρα ηταν 15.00 το μεσημερι και ειχα αρχισει να πειναω ετσι σηκωθηκα από το κρεβατι ξεκλειδωσα την πορτα και βγηκα εξω. Κατευθυνθηκα προς το σαλονι οπου ειδα τον Βαγγελη και την Κριστινα να μαγειρευουν και να συζητανε ψιθυριστα. Ετσι πηγα καθισα σε ένα από τα σκαμπο που βρισκοταν από πισω τους και περιμενα να γυρισουμε να με δουν. Μετα από 5 λεπτα που καθομουν και παρατηρουσα κατι φρουτα που υπηρχαν μπροστα μου γυρισε η Κριστινα και αρχισε να τσιριζει γιατι την τρομαξε. Ο Βαγγελης γυρναει με κοιταει του χαμογελαω και του λεω

Try me...if you dareWo Geschichten leben. Entdecke jetzt