BERFİN
mutluluk uzun süren bir şey miydi ? tabiki hayır uzun sürmüyordu. sineme en sonunda açıklamanın vakti gelmişti. en sonunda konuşmaya başladım
"benimle birlikte gelmek ister misin buralardan herşey 'den uzaklaşmak"
sinem: ciddi misin diye baktığında
"ne yani gelmek istemiyor musun " dedim .
sinem: yok hayır yani gelmek istiyorum bi an inanamdım da
"eğer benle gelmek istemiyorsan seni zorlamam inan bana zorlamam " dedim kuma uzanıp
oda benle beraber uzanınca "ezgi geri gelirse napıcaz " dedim.
sinem: geri geldiğinde bakarız artık. bilmiyorum ki böyle saçmalıklar yapacağını hiç düşünmedim çünkü çıktığımızda böyle değildi
"boşver değersizler için değmez"
sinem: değersiz değil
başımı sallayıp ayağa kalktım. "ben yüzücem biraz daha gelmek ister misin " dedim ayağa kalkıp elimi tutu. ve birlikte denize girdik.
"zeynepi tuvalete kilitledim en son " dedim umursamaz dile "hakketi çünkü daha beteride vardı da neyse" dedim.
sinem: burnun kanıyor dedi korkuyla
"önemli bir şey değil olur genellikle annem haplardan dolayı olduğunu söyler" dedim ama rahatlamış gibi degildi. soylediklerimden dolayı.
kıyıya doğru gidip ben çıkıyorum dedim.
ve sonrası karanlık . aklımda onunla birlikte evlendiğimiz geliyordu sanki rüyaydı.
SİNEM
Yüzmek en sevdiğim hobiler arasındaydı kıyıdan uzaklaşmıştım yüzerken her şeyi unutuyordum. bıraksanız saatlerce yüzerim ve yorulduğum aklıma bile gelmez tabii denizden çıkınça her şey değişiyor yorgun oluyorsun. uzun bir süre Berfin'den ses gelmeyince kıyıya doğru yüzmeye başladım. kıyıya vardığımda. çıkmaya karar verdim. Berfin uzanmıştı yanınna gittiğimde.
Berfin gitmiyormuyduk dedim. ses vermedi saat cidden gecikiyordu uyandırmaya çalıştığımda hiç tepki bile yoktu korkmaya başlamıştım kalbimin sesini duyuyordum ne yapıcağımı bilemeden bağırmaya başladım.
Yardım edin yardım edin. birileri gelmişti ambulansı arıyorlardı. kalabalık fısıldıyordu ama hiçbirini anlamıyordum kulaklarım kapanmış gibiydi elimle kulaklarıma baskı yapıyordum sanırım orada duran herkese teker teker bakmıştım. korkuyodum. birden ne oldu ki kendime gelip Berfin uyansın diye tokat atıyordum aklıma su gelmişti belki yüzünü yıkarsam uyanır diye düşünmüştüm ama olmuyordu ambulans en sonunda gelmişti yakını kim diye sorduklarında ben diye bağırmıştım
Ne oldu boğuldu mu? heycanlı bir şekilde hayır hayır bilmiyorum birden böyle oldu anlamadım. aklıma burnunun kanadığı geldi. burnu kanadı burnu kanadı diye tekrarladım. ambulansa bindirdiler ve bende eşyaları alıp bindim.
BERFİN
gözlerimi açmaya çalıştığımda canım yanıyordu. sonunda açtığımda sinem elimi tutmuş bana bakıyordu. gülümsemeye çalıştım. ama beceremiyordum.
"ben iyiyim" dedim sinemi korkutmamak
ve yine gözlerim kapandı.
2 saat sonra
uyandığımda sinem annem vardı. sinem gözlerimi açtığımı görünce yanıma geldi.annem anlıma öpücük kondurup
annem: sizi yanlız bırakıyım konuşucaklarınız vardır diyip odadan dışarıya çıkmıştı
sinem: ne diye çıkıyorsun salak şey diyip bana vurmuştu.
canımın yanmasını umursayarak "özür dilerim tamamı ben bir belayım "
sinem: bela olman umrumda değil konuyu degiştirme
"ne konusu" dedim zor da olsa gülümseyerek
hemşire odaya girdiğinde . tansiyona falan bakıp seruma bakınca
sineme bakmayarak "onunda yaralarına pansuman yapar mısınız lütfen" diyip hemşireye gülümsedim.
hemşire bi yerden tanıdık gelmişti. " sineme dönerek tabikide benimle gelin" diyip odadan çıktılar .
bi dakika o hemşire hapisane'deki kızdı ne ara buraya geldi . diye kendime milyonlarca soru sormaya başladım . cidden beynim acıyordu.
doktor içeriye geldiğinde" umarım iyisinizdir ve kendinizi yormayın lütfen"
"peki yormam o hemşire ne zamandır burada " dedim dayanmayarak
doktor anlamadığı belliydi "farkında mısınız bilmiyorum da ben o hemşireyle hapisanede tanıştım . hangi ara buraya geldi."
doktor: zaten burada çalışıyordu. bi hastaya yanlışıkla baka iğne yaptı diye girmişti...
siktir sineme yanlış pansuman yaparsa bu lanet serumun iğnesini beynine sokarım dedim içimden.
