နောက်တစ်နေ့ မနက်Beakတျောက်အိပ်ယာကနိုးတော့
မိုးပင်ထိန်ထိန်လင်းနေပြီ
Hyungရော အလုပ်လောက်ပြီလားမသိဘူး
တွေးရင်မျက်နှာသစ်လိုက်ပြီး hyungအလုပ်မသွားခင်မှိ
အောင်...ပြေးဆင်းလိုက်သည်
ထမင်းစားခန်းနာဲးရောက်တော့ hyungမျက်နှာလေးအား
ဘေးစောင်းမြင်လိုက်ရသည်...အမယ်ပြုံ်းလို့ပျော်လို့ပါ့လား
ဆက်ဝင်သွားလိုက်တော့ မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့်
မျက်လုံးတောင်ပြူးထွက်တော့မယ်ထင်ရအောင်..
.ပြူးသွားမိသည်
ဟိုလောရှည်ကောင်က hyungကို မနက်စာပြင်ကျွေးနေသည်လေ.....အံ့သြခြင်းများစွာဖြင့်
ထမင်းဝိုင်းဆီသို့. လှမ်းလာလိုက်တော့
"Beakလေး နိုးလာပြီလား..."
"Nae...hyung စားပြီးတော့မာလား"
"ပြီးသေးဘူး...beakရဲ့ chanyeolကဒီမာ
ဟင်းချက့်််ပေးထားတယ်စားလို့ကောင်းတယ်စားကြည့်"
"Nae...."
ပြန်ဖြေရင်း ပန်ကန်းလေးလှန်လိုက်တော့
ထမင်းထည့်ပေးလာသော ဟိုလောရှည်
"Yar...ငါ့မာလက်ပါတယ်ကွ"
"ဒါပေမဲ့ beakလက်ကကိုယ်နဲ့ယှဉ်ရင်တိုတယ်လေ"
"Yarrr Park Chanyeol...သွား...ငါ့အိမ်ကဆင်းစမ်း"
"တိတ်စမ်းbeak...ဒါငါ့အိမ်..."
"Hyung....သူစိမ်းတျောက်အတွက်နဲ့...."
"ဒါသူစိမ်းလား...အာ့မင်းပြုစုရမဲ့လူနာလေ...hyungက
အနေသာကြီး"
"ကျနော်ပြုစုရမာဟုလား...ဟိုကကျနော့်ထက်တောင်ကောင်းနေသေးတယ်hyungရဲ့....'
ပြောရင်း...beakတျောက်ဝမ်းနည်းက မျက်ရည်တေပင်ဝဲ
တတ်လာသည်ကိုယ့်ညီလေးကို သူစိမ်းရှေ့မာအော်စရာလား
"ဟိုလေ ကျွန်တော်က beakကို ခင်လို့စတာပါ
ကျနော့ကြောင့်စကားမများကြပါနဲ့"
"Arr yeolအမှား မဟုတ်ဘူး သူကိုယ်တိုင်က ဆိုးတာ"
"Hyung ဗျာ ကျနော့ကိုhyungမို့ပြောရက်တယ်
အရင်ကbeakဒီထက်ဆိုးခဲ့တာတောင်beakကိုဆူဖူးလို့လား"
YOU ARE READING
BUTTERFLY(Completed)
Fanfic#chanbeak "ခင်ဗျားတို့ဘာသာ..လူမှားခေါ်လာတာလေ ကိုယ့်ကိစ္စကွကိုယ်တာဝန်ယူကြ" "သေမင်းတွေ..သေခြင်းတွေနားမလည်ဘူး" နာမည်တူနေသောကြောင့် သေနေ့မစေ့သေးဘဲ လူမှားခေါ်ခံရကာ "လိပ်ပြာ" အဖြစ်နေရစဉ် သရဲကြောက်တတ်သော Male nurseလေးတို့ တွေ့...
