Ecelimiz geliyor hissediyorum. Ölüm korkusu aldığım her nefeste ciğerlerime doluyor damarlarıma karışıyor. Farkındayım sonumuz yaklaşıyor ve bu bana kalp krizi geçiren insanın o an hissettiği ölüm korkusunu çağrıştırıyor.
Nefesim monotonluktan çıkalı çok oldu zamanla yavaşladı şimdi nefesim kısıtlı ve bu ciğerlerime dolan bi acı hissi var.Eskiden kalbim heyecandan hızlanırdı şimdi bi ömür atıcak kalbim ömrümü senle kısıtladığımdan berri o kısacık ömrümüze sığdırmaya çalışır gibi tüm ömrümü sana katıyor okadar hızlı atıyor ki korkuyorum aniden duracak diye ki durmazsada göğüs kafesimden söker atar kendini hani sana hep derdim ya canım yanıyor diye artık sadece ruhsal olarak yanmıyor canım bedenimide elimden alıyor.
Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur zaman içinde uzak diyarlarda küçük bir kız çocuğu, küçük bir kadının ruhunda ölü bulunmuş küçük kızın cesedini gören gelecek geçmişin intihar ettiği yer olmuş. Ruhunda bir ceset taşıyan küçük kadının gözyaşları birer abrus tohumuna dönüşmüş hiçlik toprakların altına damar gibi yayılmış. Karanlık heryeri sarmış. Ardından karanlığın içinde bir kibrit yanmış. Geçmiş geleceğin üzerinde kendini ateşe vermiş ve gelecek geçmişle birlikte yok olmaya başlamış.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN İYİYİM.
Chick-Litİnsanlar diyorum insanlar, çok kahpeler çok can yakarlar öyle bi yerinden saplarlarki hançerlerini sen bile bilmezsin o yara almış yerinin bu kadar yakıcağını. Ha bide şu var insanların zaten size yapmış oldukları zaman içerisinde size yaptıklarıyla...
